Όταν η ηδονή της καταστροφής συναντάει την καλή ακαδημαϊκή ζωή

 

Το ακαδημαϊκό κατεστημένο, με το οποίο συγκρούεται η νέα Κυβέρνηση των ΗΠΑ, αποτελεί μια από τις μάχες των μαχών του μεγάλου επαναστατικού «πόλεμου», Αναγέννησης του δυτικού κόσμου, που ξεκίνησε ο Τραμπ και το επιτελείο του. Είναι μια μεγάλη μάχη με το χθες, το οποίο εδώ και πάνω από μισό αιώνα ροκάνιζε τους πυλώνες του δυτικού πολιτισμού με σύστημα, με πολύ χρήμα και αξιοσημείωτη επιμονή.

Ειδικά μετά τον Μάη του 1968, στρατιές ολόκληρες ακαδημαϊκών, μυήθηκαν στην ηδονή της καταστροφής, της γνωστής σχολής αποδόμησης του δυτικού κόσμου. Ντελέζ, Φουκώ, Ντεριντά, Μπάτλερ και ένα σωρό ακόμη τσαρλατάνοι της σκέψης έγιναν οι γκουρού της Οικοφοβίας και του πολιτισμικού μίσους προς εαυτόν. Πάρα πολλοί, από το χώρο της Ακαδημίας, έγιναν «ακτιβιστές» αριστερισμού, υπέρμαχοι της πολιτικής ορθότητας και της γουοκίλας, τις οποίες χρησιμοποίησαν ως