"ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ"

Στο.... "ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ" λοιπόν, το βαρυσήμαντο άρθρο με τον φιλόδοξο αυτό τίτλο του τόσο αξιόπιστου μέσου ενημέρωσης που ονομάζεται Vice, διαβάζουμε τοποθέτηση γλωσσολόγου που πληρώνεται από το ελληνικό κράτος να λέει πως η ελληνική δεν είναι η σπουδαιότερη γλώσσα του κόσμου, ούτε υπάρχουν σπουδαιότερες. Συνεπάγεται τούτο πως όλες οι γλώσσες είναι ιδίας σπουδαιότητας εξισώνοντας προφανώς μια γλώσσα που αναπτύχθηκε και τελειοποιήθηκε μέσα σε χιλιετίες ώστε να εκφράζει υψηλά νοήματα είτε επιστήμης π.χ. ανατομία είτε θρησκείας και φιλοσοφίας όπως Χριστιανισμού ή Πλατωνισμού, με μια γλώσσα π.χ. ιθαγενών του Αμαζονίου που αναφέρεται ακόμα και σήμερα σε υλικά πράγματα του πεπερασμένου και περιορισμένου περιβάλλοντος δράσης της φυλής τους. 

 

Αναζητώντας τα διαπιστευτήρια αυτού του "ειδικού" που επικαλείται το Vice για να προσθέσει άλλο ένα λιθαράκι στο ανθελληνικό του ψευδοοικοδόμημα, αντί να βρω αναφορές και εργασίες σε επιστημονικά indexes του κου Μαρκόπουλου καθηγητή Γλωσσολογίας στο Παν. Πατρών, βρήκα άρθρα και αναφορές του στην Εφημερίδα των Συντακτών, σε σελίδα του ΚΕΕΡΦΑ και σε μια πληθώρα μέσων και φερέφωνων της ανθελληνικής νεοαριστεράς. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του καθηγητή είναι το άρθρο που συνυπογράφει στο Left.gr με τίτλο "Γλώσσα χωρίς όνομα" που καταλήγει πως η γλώσσα που ομιλούν οι Σκοπιανοί, δικαίως ονομάζεται "Μακεδονική".

 

Αυτός ο κύριος, αντί να παυθεί από την έδρα του και να πάρει το Ριζοσπάστη ή την Αυγή στο χέρι, συνεχίζει και λιβελογραφεί κατά της ελληνικής γλώσσας με την ιδιότητα του καθηγητή.

Σε ένα άρθρο λοιπόν μόλις τριών παραγράφων, καταλήγει πως το πλήθος των στοιχείων που περιλαμβάνει μια γλώσσα δεν αποδεικνύει την σπουδαιότητά της. 

 

Ειδικά σε σχέση με το λεξιλόγιο, το άρθρο αναφέρει πως 

 

1. οι ομιλητές χρησιμοποιούν διαφορετικό λεξιλόγιο. Λες και η γλώσσα προσδιορίζεται με βάση το λεξιλόγιο που διαθέτει το κάθε αγράμματο κούτσουρο που βγαίνει από την αίθουσα διδασκαλίας του κου Μαρκόπουλου.

 

2. Η γλώσσα διαρκώς διανθίζεται με νέες λέξεις και "ξεχνά" τις παλαιότερες. Αυτό είναι τεχνηέντως ψευδές, διότι χρησιμοποιείται ως κυρίαρχος κανόνας ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει εν μέρει. Ακόμα χρησιμοποιούμε ομηρικές λέξεις ή ρίζες λέξεων, με την ίδια συχνότητα που χρησιμοποιούμε εξελληνισμένες λέξεις της αγγλικής.

 

3. Η καταμέτρηση των λέξεων είναι αδύνατη και δεν ανταποκρίνεται στο λεξιλόγιο κανενός ομιλητή εξ ολοκλήρου (εννοώντας πως κάνεις δεν χρησιμοποιεί ΟΛΕΣ τις λέξεις της γλώσσας του).

 

Βεβαίως αυτό το τελευταίο ειδικά είναι μνημειώδης μπαρούφα, καθώς η γλώσσα είναι μια εργαλειοθήκη, στις εργαλειοθήκη δεν χρησιμοποιείς όλα τα εργαλεία, όμως εκτιμάς την σπουδαιότητά τους με βάση το ποσό πλήρεις από επαρκή εργαλεία είναι. Και η ελληνική γλώσσα τυχαίνει να είναι η πληρέστερη εργαλειοθήκη ΟΛΩΝ των γλωσσών. 

 

Όλες οι βασικές έννοιες στις οποίες εδραιώθηκαν οι επιστήμες και οι τέχνες, δανείζονται τα εργαλεία της ελληνικής γλώσσας ώστε να συνθέσουν ή να αναλύσουν ή απλώς να εκφράσουν έννοιες.

Και αυτό το τελευταίο είναι που την καθιστά σπουδαιότερη. Διότι ο κος Καθηγητής θα έπρεπε να γνωρίζει πως "αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψη" και για να μπορέσεις να προσεγγίσεις η να οδηγηθείς προς την σοφία θα πρέπει να μπορείς να περιγράψεις, να αναλύσεις και να συνθέσεις ιδεατές, άυλες έννοιες. Κάτι που έως σήμερα γίνεται με χρήση ελληνικών λέξεων.

 

Με τέτοιους καθηγητές σκέψου τι φοιτητές και πτυχιούχους επιστήμονες, μελλοντικούς "ειδικούς" βγάζουμε...

 

Το "Αλήθειες μόνο" από το Vice, το λες και ειρωνεία...

 

Ε.ΔΑΦΝΟΜΗΛΗΣ

Η προπαγάνδα μέσα από οθόνες

Τα εκτός πολιτικής και ποδοσφαίρου θέματα στο ραδιόφωνο είναι "πόσο τον έχει ο τάδε" και "πως να κάνετε σεξ" και "πικάντικες λεπτομέρειες της σχέσεις της ταδε" κλπ κλπ...

 

Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Είναι φαινόμενο της Δύσεως στην οποία κάποιοι έχουν αποφασίσει πως πρέπει να ανήκουμε ψυχή τε και σώματι. Όλη η Δύση βυθίζεται, κρημνίζεται σε μια ελεύθερη πτώση ηθών και αξιών και πνευματικού παραπληγισμού. Την ίδια στιγμή στην Κίνα βλέπεις το κράτος να προωθεί και να βγάζει τον καλύτερο εαυτό των πολιτών του.

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εφαρμογή tiktok της οποίας ο αλγόριθμος είναι ρυθμισμένος να δείχνει άλλα πράγματα στους Κινέζους και άλλα στους Δυτικούς.

 

Έτσι, ενώ στη Δύση θα δεις ξεκώλια να χορεύουν, φάρσες για ηλίθιους, παρενδυτικούς να κάνουν μαθήματα συμπεριφοράς και ντυσίματος σε υγιή παιδιά, στην Κίνα θα δεις βίντεο με παιδιά ταλέντα, με τεχνίτες που κάνουν "μαγικά" με την τέχνη τους (είτε κολλάνε πλακάκια, είτε χτίζουν τοίχους), θα δεις παραινετικά βίντεο για σωστή κοινωνική συμπεριφορά, ενώ πληθαίνουν συνεχώς οι ταινίες με εθνικούς ήρωες που πολέμησαν τον δυτικό ιμπεριαλισμό, τονώνοντας τα εθνικά συναισθήματα του λαού.

 

Η δε Ινδία, παρ' όλο που είναι σε μια μεγαλύτερη επαφή με την Δύση, διατηρεί ισχυρή πολιτισμική ιδιοπροσωπεία, το σινεμά της είναι ακόμα παραδοσιακό με κανονικές σχέσεις των δύο φύλων, με άνδρες ήρωες που υπερασπίζονται γυναίκες, με γυναίκες στον παραδοσιακό ρόλο της μητέρας και συζύγου και με ταινίες που εξαίρουν τον πατριωτισμό των Ινδών.

 

Εδώ και χρόνια γράφω πως ένα εθνικό κράτος μπορεί ΑΝΕΤΑ με την σημερινή τεχνολογία να αλλάξει τον δρόμο της ηθικής που ακολουθεί ο λαός, και οι περισσότεροι απλώς νομίζουν πως επιθυμώ κάψιμο βιβλίων στο Βερολίνο του '33.

 

Οι καιροί έχουν αλλάξει, η προπαγάνδα και η κατεύθυνση της μάζας γίνεται μέσα από οθόνες και ηχεία, εικόνα και μουσική, και τέλος από είδωλα-δημόσια πρόσωπα. 

 

Κάποιοι έχουν αποφασίσει να διαλύσουν εντελώς τους Ευρωπαϊκούς και Ατλαντικούς λαούς, να τους μετατρέψουν σε έναν άβουλο καταναλωτικό πολτό χωρίς εθνική και πολιτισμική ιδιοπροσωπία. 

 

Ας σταματήσουμε σαν Έλληνες να ακολουθούμε αυτόν τον δρόμο.

Ας σταματήσουμε να "ανήκουμε" εις την Δύση...

Ας σταματήσουμε να "ανήκουμε" οπουδήποτε αλλού εκτός από το παρελθόν μας, την Ιστορία μας και το μέλλον των παιδιών μας.

 

Ε.ΔΑΦΝΟΜΗΛΗΣ

Σιμόν ντε Μποβουάρ: η παιδεράστρια που βίαζε μικρές μαθήτριές της και θεωρείται σύμβολο του φεμινισμού!!!

 Φαίνεται πως κάποιοι δεν θυμούνται τις μαύρες σελίδες της ιστορίας της ιδεολογίας τους και τουκινήματος της σεξουαλικής απελευθέρωσης ειδικά από τον Μάη του ΄68 και μετά, εμείς όμως δεν ξεχνάμε πως η περίφημη Γαλλίδα φεμινίστρια "Σιμόν ντε Μποβουάρ", που θωρούσε την εγκυμοσύνη δράμα και τα έμβρυα παράσιτα και την έχουν κάποιες για μεγάλη φιλόσοφο, πως όσο όταν ήταν δασκάλα την δεκαετία του '40 κακοποιούσε σεξουαλικά μαθήτριές της, άλλοτε μόνη και άλλοτε μαζί με τον σύντροφο της Ζαν-Πωλ Σαρτρ, μέχρι που την συνέλαβαν!

 

Αργότερα οι δύο τους στο πνεύμα του Μάη του ΄68 το οποίο υποστήριζε ολοφάνερα την παιδεραστία και τη σεξουαλική απελευθέρωση της εποχής εκείνης, μαζί με όλο τον βόθρο της Γαλλικής τότε διανόησης Μισέλ Φουκό, Ρολάν Μπαρτ, Λουί Αραγκόν και άλλους δήθεν φιλόσοφους, είχαν υπογράψει το 1977 που δημοσιεύτηκε στις 26 Ιανουαρίου του '77 στην εφημερίδα "Le Monde" το Μανιφέστο υπέρ της παιδεραστίας!!!

 

Ήταν η "Ανοιχτή επιστολή για την αναθεώρηση νομοθετικών κειμένων που διέπουν τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων" - στα Γαλλικά "Pétitions en France concernant la majorité sexuelle" για την Δικαστική υπόθεση των τριών παιδεραστών στην "Υπόθεση των Βερσαλλιών" στα Γαλλικά "Affaire de Versailles" όπου ζητούσαν να καταργηθούν τα ηλικιακά όρια της σεξουαλικής συναίνεσης και να αθωωθούν οι 3 παιδεραστές που βίαζαν επανειλημμένα σε ένα κάμπινγκ κορίτσια και αγόρια μόλις 12 και 13 ετών στο πλαίσιο της σεξουαλικής απελευθέρωσης!!! Όσο αδιανόητο και ας μας φαίνεται, μάλιστα δεν δίστασαν να ξανά στείλουν και άλλες παρόμοιες επιστολές αργότερα με το αίτημα να μην θεωρείται παράνομη η παιδεραστία!!!

 

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών, για την Γαλλία, ήταν να αναπτύξουν ένα επικίνδυνο περιβάλλον σεξουαλικής θυματοποίησης για τα παιδιά αφού μέχρι πρόσφατα δεν υπήρχαν νόμοι προστασίας τους για την σεξουαλική κακοποίησή τους, με συνέπεια σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, στη Γαλλία να διαπραχθούν 8.700 βιασμοί ανηλίκων το 2017, δηλαδή περισσότεροι από ένας βιασμός κάθε ώρα! 

 

Οι Γάλλοι κινητοποιήθηκαν μόλις το 2020 όταν η συγγραφέας Βανέσα Σπρινγκορά έκδωσε το βιβλίο "Η Συναίνεση" όπου κατηγόρησε τον "μεγάλο" (για κάποιους) Γάλλο συγγραφέα Γκαμπριέλ Ματζνέφ, ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε το γεγονός του άρεσε το σεξ με αγόρια και κορίτσια, πως την βίαζε στα 14 της όταν αυτός ήταν 50 ετών!!!

 

Το "κερασάκι στην τούρτα" ήρθε όμως πέρσι όταν τον Ιανουάριο του 2021 όταν αποκαλύφθηκε πως ο γιος του Μπερνάρ Κουσνέρ, του ιδρυτή της οργάνωσης "Γιατροί χωρίς Σύνορα" που είχε υπογράψει το 1977 το Μανιφέστο υπέρ της παιδεραστίας, ότι βιαζόταν επανειλημμένα από τον πατριό του τον διάσημο συνταγματολόγο και πρώην ευρωβουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Ντιαμέλ (γιός του Ζακ Ντιαμέλ, πρώην υπουργού του Πομπιντού) όπως αποκαλύφθηκε από το βιβλίο "la Familia grande" που έγραψε η κόρη του Μπερνάρ Κουσνέρ, η Kαμίγ Κουσνέρ!!! Αργότερα ο Ολιβιέ Ντιαμέλ ομολόγησε πως όντως βίαζε τον γιο του Μπερνάρ Κουσνέρ αλλά η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, διότι τα γεγονότα έχουν παραγραφεί!!! 

 

Τελικά για τον Μπερνάρ Κουσνέρ ο κόσμος έλεγε πως "Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις" αφού ήταν ένας από τους διάσημους ακτιβιστές που το 1977 είχαν υπογράψει το Μανιφέστο υπέρ της παιδεραστίας…

 

Στην Ελλάδα έχουμε θεοποιήσει ως αυθεντίες και μέγα φιλοσόφους στο πλαίσιο της ξενομανίας μας ένα σωρό ανώμαλους και παιδεραστές της εποχής της σεξουαλικής απελευθέρωσης και αυτούς διδάσκονται σήμερα στα Πανεπιστήμια!!! 

 

Η επαγρύπνηση και η κατακραυγή όμως της κοινωνίας είναι η ασπίδα έναντι του εγκλήματος αυτού που θα οδηγήσει στην απομόνωση κάθε προσπάθεια εμφάνισής της. Επειδή οι εποχές που ζούμε είναι επικίνδυνες σεξουαλικά για τα μικρά παιδιά για αυτό προστατεύεστε τα παιδιά σας όπως και το κάθε παιδί του περίγυρού σας αφού κανένα παιδί δεν θα πρέπει να βιώσει σεξουαλική κακοποίηση. 

Η κουλτούρα προστασίας όλων των ανήλικων απ΄ όλους μας, είναι καθήκον μας και θα πρέπει να αναπτυχθεί στην κοινωνία μας.

 

Σ.Σιδηρόπουλος - Ψυχολόγος

«Μαύρο Ρόδο»: Οι αθλιότητες της ψευτολογοτεχνικής χωματερής!

Καί ἐνῶ δέν βουλιάζουμε ἁπλῶς ἀλλά κυριολεκτικά πνιγόμαστε πλέον μέσα στά βοθρολύματα τῆς παρακμῆς, τῆς χυδαιότητας καί τῆς βλασφημίας καί μέ ἀγωνία ψάχνουμε ὁλόγυρα κάτι γιά νά ἀκουμπήσουμε τή ματιά μας καί νά βροῦμε λίγες ἔστω στιγμές ἀνάπαυσης, ὑπάρχει ἕνα τεράστιο σύστημα πού εἶναι ὁλοκληρωτικά ταγμένο νά μᾶς παραχώσει ὅλο καί βαθύτερα μέσα στή βρωμερή λάσπη. Ἡ ἄθλια ἑλληνέζικη τηλεόραση, μέ πρωτοπόρα τά ἰδιωτικά κανάλια (ἀλλά πλέον ἄξιο συμπαραστάτη καί τά κρατικά) ἀποτελεῖ ἐδῶ καί τρεῖς τοὐλάχιστον δεκαετίες βασικότατο γρανάζι στόν συνολικό μηχανισμό τοῦ ἐκμαυλισμοῦ καί ἐκφαυλισμοῦ αὐτοῦ τοῦ τόπου, ὡς φορέας προπαγάνδας, αἰσχρότητας, κατασπίλωσης ὅλων τῶν ἠθικῶν καί πνευματικῶν ἀξιῶν, προβολῆς κάθε ἀνωμαλίας, ἀποθέωσης κάθε διαστροφῆς καί συνολικῆς ἐξοικείωσης τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μέ ὅλο τό δυσῶδες πακέτο τῆς νεοεποχίτικης ἀτζέντας.

 

Τό τελευταῖο κατόρθωμα τοῦ ἐν λόγῳ τηλεοπτικοῦ ὑπονόμου ἀφορᾶ στή νέα σειρά πού ἀρχίζει ὁσονούπω νά προβάλλεται ἀπό τόν MEGA πρωτεργάτη τῆς τριακονταετοῦς καί πλέον τηλεκπόρνευσης. Βασίζεται σέ ἕνα δῆθεν μυθιστόρημα (ἐκ τῆς γνωστῆς νεοελληνέζικης ψευτολογοτεχνικής χωματερῆς) καί σέ τί ἀφορᾶ; Στήν ἱστορία, λέει, μίας 22χρονης δόκιμης - ἀλλά ὅπως παρατηροῦμε στίς φωτογραφίες ρασοφόρας - μοναχῆς πού ζεῖ ἀπό 12 χρονῶν σέ ἕνα μοναστήρι, παρά το ὅτι μάλιστα ὁ πατέρας της δέν συναινεῖ (εἰλικρινά ἀδυνατῶ νά φανταστῷ ποιός διανοητικά προβληματικός καί παντελῶς ἀνίδεος νοῦς συνέλαβε τέτοια συνολικά ἐξωπραγματική γελοιότητα) καί κάποια στιγμή (πλέον ὁ ἀνίδεος νοῦς γίνεται σιχαμερά μιαρός) πηγαίνει γιά λίγο στό πατρικό της καί σταδιακά παρεκκλίνει καί παρασύρεται ἀπό τή φλόγα τοῦ σαρκικοῦ ἔρωτα μέ ἕνα φίλο τοῦ ἀδελφοῦ της. 

 

Περισσότερα δέν πρόκειται νά πῶ ἐδῶ (μπορεῖ ὅποιος θέλει νά βρεῖ λεπτομέρειες στό διαδίκτυο), παρά μόνο ὅτι τό ὅλο πατσαβούργημα πού πλασάρεται ἀπό τό κανάλι καί ὡς...πολυαναμενόμενη σειρά καί προμετωπίδα τοῦ φετινοῦ του τηλεοπτικοῦ προγράμματος, φέρει τόν εὔγλωττο τίτλο «Μαῦρο Ρόδο» καί ἀποτελεῖ μία ἀκριβή παραγωγή μέ πολύ γνωστούς συντελεστές. Ἐνδεικτικά ὄντως ὅλα αὐτά τῆς ἰδιαίτερης προσοχῆς μέ τήν ὁποία κάποιοι ἐπιμένουν νά πασπαλίζουν ἐπιμελῶς μέ ἄχνη ζάχαρη τίς κοπριές, γιά νά δείχνουν κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού στήν πραγματικότητα εἶναι.

 

Ἐμεῖς ὅμως εἰλικρινά δέν γίνεται νά τήν ἀντέξουμε ἄλλο τή μπόχα τους. Ἐδῶ καί χρόνια τά βοθροκάναλα τῆς καταισχύνης ἔχουν μεταβάλει τόν τηλεοπτικό μας ἀέρα σέ ἕναν ἀπέραντο σκουπιδότοπο, ὅπου ὁτιδήποτε - ἀπό ταινίες καί σήριαλ ἕως ριάλιτυ, ἀλλά ἀκόμη καί διαφημίσεις προϊόντων πλέον - βρωμάει νεοταξίλα καί ζέχνει ἀρρώστια καί διαστροφή. Καί πέρα ἀπό ὅλο τό ὑπόλοιπο πακέτο τῆς εὐτελιστικῆς καταρράκωσης, εἶναι καί τό ράσο πού σπιλώνεται καί διακωμωδεῖται συστηματικά ἐδῶ καί χρόνια μέσα ἀπό διάφορα γελοῖα σήριαλ τῆς κακιᾶς ὥρας, στά ὁποῖα ἐμφανίζονται new wave (γιά νά μήν πῶ new age) κουρεμένοι, χυδαῖοι ἤ σαχλεπίσαχλοι ἱερεῖς νά ἀσχολοῦνται μέ ὁτιδήποτε ἄλλο ἐκτός ἀπό αὐτό πού θά ἔπρεπε. Τώρα δηλαδή ἦρθε ἡ ὥρα νά πιάσουν στό βρωμερό στόμα τους καί τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό;

 

Ἤ μήπως - συνεχίζοντας τό πασπάλισμα πού προαναφέρθηκε - θά ἀρχίσουν πάλι ὅλοι αὐτοί οἱ ἀχρεῖοι τά γνωστά σοφίσματα γιά «ἀνθρώπινες ἱστορίες πού εἶναι μέσα ἀπό τή ζωή» καί «γιά ἀνθρώπινα πλάσματα πού δέν εἶναι ὑπεράνθρωποι, ἀλλά ἐπειδή ἔχουν συναισθήματα ὑπόκεινται καί σέ πτώσεις»; Ἐμεῖς τούς ἀπαντᾶμε ὅτι τέτοιες ἀθλιότητες δέν εἶναι καθόλου μέσα ἀπό τή ζωή, γιατί ἄλλη εἶναι ἡ ζωή τοῦ μοναχισμοῦ (εἶναι ἀγῶνας καί κόπος καί συνεχής θυσία καί ἀτελεύτητος πόλεμος κατά τῶν δαιμόνων) καί ἀκόμη κι ὅταν ὑπάρχουν πτώσεις, ἄν ἐσύ ἐπιλέξεις νά ἐπικεντρώσεις στίς ἐξαιρέσεις καί ὄχι στόν κανόνα, εἶσαι ἁπλά ἕνας ἐγκάθετος θεομπαίχτης μέ συγκεκριμένη στόχευση. Τήν ἴδια στόχευση πού ἔχει πλέον ἐπανειλημμένα διαπιστωθεῖ στίς προθέσεις καί τίς πράξεις ὅλου αὐτοῦ τοῦ ἀνεκδιήγητου ἀλητοσυρφετοῦ: νά λασπολογηθεί καί νά καθυβριστεῖ κάθε τί τό ὑψιπετές, νά ἀποδομηθοῦν ὅλες οἱ ἀξίες, νά ἀποσαθρωθεῖ κάθε ἱερό καί ὅσιο, νά γκρεμιστοῦν μέ λίγα λόγια ὅλα ὅσα γέννησαν καί κράτησαν ἐπί αἰῶνες ὄρθιο αὐτόν τόν λαό καί αὐτή τήν ἁγιοτόκο πατρίδα. Ἕνα ἐλεεινό ἔργο συνολικῆς καί ὁλοκληρωτικῆς κατεδάφισης πού τό ζοῦμε ἐδῶ καί πάρα πολλά χρόνια.

 

Καί φυσικά μήν τολμήσει κανένας νά πεῖ ὅτι κρίνουμε κάτι πού δέν ἔχουμε δεῖ ἀκόμη. Δέν χρειάζεται νά μπεῖς μέσα στόν βόθρο γιά νά τόν κρίνεις, ἡ ἀποφορά του εἶναι κι ἀπό μακριά ἀρκετή. Ἤδη ὅσα ἔχουν διαρρεύσει ἐπίσημα περί τοῦ ἐπερχόμενου τηλεσκουπιδιοῦ, εἶναι ὑπεραρκετά. Δέν χρειάζεται κάτι περισσότερο. Καί ἀσφαλῶς ἐννοεῖται ὅτι δέν πρόκειται νά χαραμίσουμε οὔτε στιγμή τηλοψίας γιά τό σκουπίδι. Καί μόνο ὅμως πού ὑπάρχει τέτοιο πρᾶγμα καί προβάλλεται, συνιστᾶ ἐπαρκῆ λόγο ὀργῆς καί ἀγανάκτησης. Καί φυσικά διαμαρτυρίας. Διαμαρτυρίας πού ὀφείλει νά εἶναι μαζική καί ἐπίμονη.

 

Γιατί βεβαίως ὅλα τά παραπάνω θεωρῶ ὅτι δίνουν ἐπίσης ἀπάντηση καί σέ ὅσους, ἀπό τήν ἄλλη, θά ποῦν «ἐγώ δέν βλέπω τηλεόραση, δέν μέ ἀφορᾶ τό θέμα» ἤ «πετᾶξτε τήν τηλεόραση καί μήν ἀσχολεῖστε». Θά εἶναι καί «πιστοί Χριστιανοί» μάλιστα οἱ περισσότεροι ἀπό αὐτούς. Τό θέμα ὡστόσο δέν εἶναι προσωπικό, οὔτε μπορεῖ νά λυθεῖ μέ εὔκολους ἀφορισμούς καί κυρίως ἀκόμη πιό εὔκολους (καί τόσο βολικούς) στρουθοκαμηλισμούς. Καί ἄν βλέπουμε καί ἄν δέν βλέπουμε τηλεόραση, εἶναι τελείως ἀδιάφορο προκειμένου. Γιατί, ἐντελῶς ἀνεξάρτητα ἀπό ἐμᾶς, τό πρόβλημα συνεχίζει νά ὑφίσταται. Καί εἶναι μία ἀκόμη μόλυνση στό ἤδη παμμίαρο τοπίο ὁλόγυρά μας.

 

Γιά τόν λόγο μάλιστα αὐτό δέν ἔχει νόημα οὔτε τό ἄλλο ἀνόητο (καί ἐπίσης φυγόπονα βολικό) «ἐπιχείρημα» νά μή μιλᾶμε, «γιατί ἔτσι τούς κάνουμε διαφήμιση». Ἐδῶ ἔχουμε ἕνα ὄνειδος πού ἤδη διαφημίζεται ἀπό πολλές μεριές. Καί εἶναι ἀπολύτως βέβαιο ὅτι αὐτή ἡ διαφήμιση θά πολλαπλασιαστεῖ ἀπό ἕνα ὁλόκληρο τηλεθεάμον κοινό ἀποχαυνωμένων (ἑλληνοφώνων, ἀλλά ἀνελλήνιστων) χλευαστῶν ἤ ἔστω ἐλαφρόμυαλων χασκάκων. Ἀλλά ἀκόμη καί ἄν δέν συνέβαινε, θά τό ἐπαναλάβω καί πάλι, πρός πλήρη ἐμπέδωση: καί μόνη ἡ ὕπαρξή του συνιστᾶ ἕνα ἀκόμη στίγμα. Μία ἀκόμη ἑστία ρύπανσης καί πνευματικοῦ μαγαρισμοῦ. Ἕνα ἀκόμη μαῦρο σύννεφο στόν σκοτεινό οὐρανό τῆς καταπληγιασμένης πατρίδας.

 

Ἕως πότε θά τά ἀφήνουμε ἀδιαμαρτύρητα νά μαζεύονται, ἔχοντας τά κεφάλια μας χωμένα στήν ἄμμο; Ἕως πότε θά τήν καταπίνουμε ἀμάσητη ὅλη τή δυσωδία καί τή σαπίλα; Ἕως πότε, ἐνῶ οἱ καιροί ἀπαιτοῦν ἐπιτακτικά νινευιτική μετάνοια, ἐμεῖς θά ἐπιμένουμε νά ξεπέφτουμε ὅλο καί πιό χαμηλά;

 

Ν.ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ

῾Η κοινωνία ἔχει ἀγαπήσει πιά τή δουλεία

Τελείωσε λοιπόν ὁ θερινός προαυλισμός τῶν φυλακισμένων καί πλέον σιγὰ σιγά ξαναμπαίνουμε στά κελιά. Καί θά εἶναι ἀσφαλῶς περισσότερα τά κελιά φέτος - καθότι θά ζήσουμε πολλά παραμύθια. Ἤ, μᾶλλον, θά ζήσουμε ἕνα συνολικό παραμύθι τρόμου, τό ὁποῖο θά ἔχει ὅμως πολλούς δράκους, γιά νά συνεχίσουν νά τρομάζουν ἕως θανάτου οἱ συνήθεις κατεσθίοντες κουτόχορτο καί νά μήν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὅλα προχωροῦν βάσει τῶν σχεδίων μίας παγκόσμιας διαβολοσυμμορίας, πού ὠθεῖ τόν πλανήτη στό χάος καί τήν ὀδύνη, μέ σκοπό τήν ὁλοκληρωτική του ποδηγέτηση καί τόν ἐρχομό τοῦ παγκόσμιου «Σωτῆρα» του.

 

Ποιούς δράκους θά δοῦμε λοιπόν φέτος; Οἱ στοιχειωδῶς σκεπτόμενοι ἤδη γνωρίζουν πολύ καλά. Καί τόν ἐνεργειακό καί τόν κλιματικό καί τόν ἐπισιτιστικό. Ἤδη ἀπό καιρό οἱ «προφῆτες» τῶν καθεστωτικῶν ἀντηχείων ἔχουν ἀρχίσει τούς χρησμούς γιά παγωμένους χειμῶνες, πρωτοφανῆ πεῖνα (ἐπιπέδου γερμανικῆς κατοχῆς), μειωμένους ἠλεκτροφωτισμούς καί διακοπές ρεύματος. 

 

Ὅσο περνᾶ ὁ καιρός, οἱ χρησμοί θά αὐξάνονται καί οἱ ἴδιοι πού τούς διαρρέουν εἶναι πού θά
φροντίζουν καί γιά τήν ἐκπλήρωσή τους. Καί φυσικά θά συνεχιστεῖ πάντα καί τό παραμύθι τῆς ψευτοπανδημίας, καθώς βλέπουμε δυστυχῶς ὅτι παρά τό πλῆρες ξεβράκωμα τῆς κυβερνητικῆς καί ἰατρικῆς ὑποκρισίας εἰδικά τοῦ καλοκαιριοῦ (ὅπου ὅλα ἦταν ἀνοιχτά καί ἐντελῶς ἀσύστολα) καί παρά τό κλιμακούμενο ἐπίσης μακελειό τῶν ξαφνικῶν θανάτων (πού πλέον ἀγγίζει τά ὅρια τῆς γενοκτονίας), ἕνα τεράστιο πλῆθος συμπατριωτῶν μας συνεχίζει ἀκόμη βλακωδῶς νά παραμένει προσηλωμένο στήν ἀπάτη. 

 

Ὅπως ἔγραφα καί πρόσφατα, ἐνθυμούμενος τόν Aldous Huxley, ἕνα μεγάλο κομμάτι τῆς σκλαβωμένης κοινωνίας εἶναι ἤδη ἀνίκανο νά ὀνειρευτεῖ τή λευτεριά του, γιατί πολύ ἁπλά ἔχει ἀγαπήσει πιά τή δουλεία του.

 

Βεβαίως κανείς δέν μπορεῖ νά πεῖ πόσο πολύ θά τό τραβήξουν πάλι τό σχοινί μέ τήν ψευτοπανδημία οἱ κυβερνῶντες, γιατί ἀπό τήν ἄλλη ὑπάρχουν καί κάποιοι συμπατριῶτες μας πού ξυπνοῦν καί τό μακελειό τῆς ξαφνικίτιδας πού γιγαντώνεται δέν ξέρω γιά πόσο πολύ θά μπορεῖ νά ὑπερκαλύπτεται ἀπό τήν πληρωμένη λήθη καί ἀπό τήν ὑφέρπουσα ἠλιθιότητα. Ἄλλωστε, ὅπως προαναφέρθηκε, οἱ ἀχρεῖοι ἔχουν καί ἄλλα βέλη στή φαρέτρα τούς πιά. Ἀλλά καί μόνο πού συνεχίζεται ἡ πασιφανῶς ἐκδικητική προστυχιά μέ τούς ὑγειονομικούς σέ ἀναστολή καί μόνο πού ἐφαρμόζονται τιμωρητικά μέτρα στά σχολεῖα σέ βάρος ἀποκλειστικά τῶν ἀνεμβολίαστων ἐκπαιδευτικῶν καί ἐπίσης μόνο πού βλέπουμε πάλι τά γνωστά ψυχασθενῆ ἀφ' ἑνός καί μπουκωμένα στό χρῆμα ἀφ' ἑτέρου τομάρια νά μᾶς ξανακουνοῦν ἀπό τήν τηλεόραση τό δάχτυλο, ἀντιλαμβάνεται εὔκολα κανείς ὅτι μέ τό κορωνοπανδημικό μύθευμα δέν ἔχουμε ἀκόμη τελειώσει.

 

Ἁπλῶς, ὅπως εἴπαμε, οἱ ἀνάγκες τοῦ παγκόσμιου καθεστῶτος καί των κατά τόπων μαριονετῶν του ἐπιτάσσουν τήν ἐπιστράτευση καί ἄλλων δράκων στό συνολικό δυστοπικό παραμύθι. Ὁ ἐδῶ καί τρία χρόνια γνωστός εἶναι σαφές ὅτι ἀπό μόνος του πλέον δέν ἐπαρκεῖ...

 

Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ

Η «Δημιουργία του Αδάμ»

 Τις τελευταίες μέρες βλέπω ότι αναπαράγεται αυτή η ανάρτηση που μιλάει, στηριζόμενη στην"Δημιουργία του Αδάμ" την νωπογραφία του 16ου αιώνα που δημιουργήθηκε από τον Ιταλό καλλιτέχνη Μικελάντζελο και αποτελεί μέρος της οροφής της Καπέλα Σιστίνα, όπου λέει ότι τα δάχτυλα του Θεού και του Αδάμ δεν ακουμπάνε μεταξύ τους καθώς το δάχτυλο του Θεού είναι τεντωμένο στο μέγιστο, αλλά οι τελευταίες φάλαγγες του δακτύλου του Αδάμ συσπώνται, λέγοντας ότι ο Θεός είναι πάντα εκεί, αλλά η απόφαση να τον αναζητήσει εξαρτάται από τον άνθρωπο. 

Είναι όμορφη θεωρία αλλά όχι απόλυτα ακριβής. 

Αναμφίβολα αποτελεί την πλήρη δύναμη της χειρονομίας στις εικαστικές τέχνες, η οποία επηρέασε πολλά σύγχρονα έργα. Αναλύοντας τον πίνακα, παρατηρούμε πως ο Θεός και ο Αδάμ αποτελούν τις κεντρικές μορφές, ενώ οι άγγελοι γύρω από τον Θεό και μια γυναικεία μορφή στα δεξιά του είναι δευτερεύοντες. 

Το βασικότερο και σημαντικότερο στοιχείο του πίνακα είναι πως κατά τη διάρκεια της γέννησης, ο Θεός και Αδάμ έχουν το ίδιο μέγεθος, διότι ο καλλιτέχνης δεν επιθυμεί να δείξει πως ο Θεός είναι παντοδύναμος και ο άνθρωπος κατώτερος, αλλά ότι πλάστηκε "κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν" του. 

Οι αξιοσημείωτες λεπτομέρειες του πίνακα σχετίζονται κυρίως με την αναπαράσταση του Αδάμ, του Θεού, καθώς και του αγγίγματος μεταξύ τους. Ο μόλις δημιουργημένος και αδύναμος Αδάμ, στέκεται ξαπλωμένος στο έδαφος χωρίς καμιά δυνατότητα δύναμης στην κίνησή του (αυτό δηλώνει το δάχτυλο) προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον δημιουργό του. Τα χαρακτηριστικά του δεν είναι εντελώς αρσενικά, καθώς τα θηλυκά στοιχεία, όπως η γλυκύτητα στο πρόσωπο και η συγκεκριμένη στάση σώματος εμφανιζόταν συνήθως σε γυναικείες μορφές που απεικονίζονταν εκείνη την εποχή.

Αξιοσημείωτη λεπτομέρεια αποτελεί το γεγονός ότι, αν και πρωτόπλαστος και όχι γεννημένος από άνθρωπο, ο Αδάμ έχει ομφαλό στην κοιλιά του. Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι το δημιούργημα ήταν ένας άνθρωπος-ανδρόγυνο. Πιο συγκεκριμένα, σ’ αυτό το σώμα συνυπάρχουν αρμονικά το θηλυκό και το αρσενικό στοιχείο, ώστε τελικά να σχηματίζεται ο λεγόμενος "τέλειος άνθρωπος". 

Έτσι, στην ουσία, η Εύα υπάρχει ήδη μέσα στον Αδάμ.

Σπάνιο φαινόμενο αποτελεί η ανθρωπόμορφη απεικόνιση του Θεού σε πίνακες ζωγραφικής, καθότι η παρουσία του ήταν συνήθως με τη μορφή ματιού ή απεικονιζόταν με διαφορετικό τρόπο. Παρά ταύτα, ο Μικελάντζελο τού δίνει ηλικιωμένη μορφή, η οποία στηρίζεται στις μορφές των αγγέλων. 

Μπορεί επίσης να παρομοιαστεί με τους θεούς της αρχαίας Ελλάδας, που είναι πιθανό ο ίδιος ο ζωγράφος να είχε επηρεαστεί από εκείνους, τη δεδομένη εποχή. Δίπλα στον Θεό, βλέπουμε μια γυναίκα, η οποία αντιπροσωπεύει τη σοφία του, με την οποία δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο. 

Στα σημαντικότερα στοιχεία, συγκαταλέγεται και η εικόνα του μανδύα, που περιστοιχίζει τον Θεό,παραπέμποντας στο σχήμα του εγκεφάλου και υποδηλώνοντας τη διάνοιά του.Άρα, μέσω του αγγίγματος Θεού και ανθρώπου, που δίνεται η ζωή και η ενέργεια, υποδηλώνεται η τεράστια αγάπη του Θεού για το δημιούργημά του και η μοναδική σχέση αγάπης μεταξύ τους. 

Τα δάχτυλα των ηρώων απεικονίζονται σε απόσταση αρκετών χιλιοστών το ένα από το άλλο, το οποίο, όμως, είναι απολύτως ορατό στο ουδέτερο πίσω φόντο. Επιπλέον, γίνεται αντιληπτή η σπίθα της ζωής που μεταδίδεται από δάχτυλο σε δάχτυλο, την οποία δίνει ο θεός με το δεξί χέρι. 

Αν το αναλύσουμε σε βάθος και το συσχετίσουμε με τα σημερινά δεδομένα, θα συνειδητοποιήσουμε πως αυτή η χειρονομία υποδεικνύει την επικοινωνία του ανθρώπου με τα Θεία, που, παρόλο που δεν μπορούν να ιδωθούν, έχουν βρει τρόπο επικοινωνίας (προσευχή).

Vasilis Cøũts

Βασίλισσα, Πριγκίπισσα και σχόλια

«Έχει γίνει πολύς λόγος μετά τον θάνατο της Βασίλισσας - αλλά και κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Πλατινένιου Ιωβηλαίου - για το πώς η Βασίλισσα ενσάρκωσε ορισμένα αξιοθαύμαστα, παλιομοδίτικα ιδανικά: δέσμευση στο καθήκον, στωικότητα, διακριτικότητα και ούτω καθεξής. Κάτω από πολλές από αυτές τις (εντελώς σωστές) δηλώσεις κρύβεται ένας τόνος λύπης για το ότι όλα αυτά τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά βρίσκονται σε τέτοια έλλειψη στις μέρες μας. (Η Βασίλισσα) ξεχώρισε τόσο έντονα επειδή το υπόβαθρο της κουλτούρας και της κοινωνίας μας χαρακτηρίζεται ξεκάθαρα από τις αντίθετες ιδιότητες. 

 

Τάση προς επίδειξη. 'Έλλειψη συναισθηματικής αυτοσυγκράτησης. Η εξύψωση της εξωτερικής εικόνας και η κακόγουστη αυτοπροβολή πάνω από την ουσία, τον χαρακτήρα και το καθήκoν. Αναξιοπιστία, ευθραυστότητα και αυτολύπηση. Έχουμε γίνει μια κοινωνία κλαψιάρηδων ναρκισσιστών που κάνουμε παράλληλους μονολόγους, ενώ συγχαίρουμε τους εαυτούς μας για το πόσο "ανοιχτόμυαλοι" και "μοντέρνοι" είμαστε.

Αυτό σε γενικές γραμμές είναι ό,τι ήθελαν οι περισσότεροι άνθρωποι, ή τουλάχιστον είναι μια κουλτούρα την οποία έχουν αποδεχτεί και συχνά έχουν αγκαλιάσει με ενθουσιασμό. Ο θάνατος της Νταϊάνα έδωσε σε πολλούς ανθρώπους μια δικαιολογία για να επιδείξουν ανοιχτά ακριβώς αυτές τις αξίες. Μια βαθιά πολιτισμική αλλαγή πραγματοποιήθηκε τότε. Βρήκε τη συμβολική της αποθέωση και τον θρίαμβο εκείνες τις μέρες του Σεπτεμβρίου του 1997 και στον φτηνό συναισθηματισμό στον οποίο ο Τόνι Μπλερ αποδείχθηκε τόσο επιδέξιος όταν αντέδρασε στο θάνατό της με την ομιλία του για την "Πριγκίπισσα του Λαού". Η Βασίλισσα στάθηκε απέναντί τους και η πλειοψηφία του κόσμου τη μίσησε γι' αυτό.

 

Δεν θέλω να σχολιάσω τον χαρακτήρα της Νταϊάνα – αναμφίβολα από πολλές απόψεις ήταν μια ευγενική γυναίκα με καλές προθέσεις. Αλλά ένα είδος καρικατούρας των χειρότερων στοιχείων που θα μπορούσαν να εξαχθούν από τη ζωή της, ή ίσως ακριβέστερα από τη δημόσια εικόνα της - το να κάνεις δημόσιο θέαμα τον εαυτό σου, η κραυγαλέα επίδειξη αρετής, η έλλειψη συναισθηματικού αυτοελέγχου - έχει γίνει το πρότυπο για την κουλτούρα μας τα τελευταία 25 χρόνια. Ένας λόγος για τον οποίο ο θάνατος της Βασίλισσας είναι τόσο οδυνηρός και φαίνεται να προαναγγέλλει τόσο αβέβαιους και ανησυχητικούς καιρούς είναι επειδή, στο βάθος της καρδιάς μας, όλοι έχουμε μπουχτίσει με αυτήν την κουλτούρα. 

 

Είδαμε στη Βασίλισσα ένα τελευταίο προπύργιο των παλαιών αξιών που οι περισσότεροι από εμάς υποστηρίζουμε αλλά αγωνιζόμαστε να τις μιμηθούμε επειδή θεωρούνται αντιδραστικές και αντιδημοφιλείς και είναι δύσκολο να τηρηθούν. Αγκαλιάσαμε την κουλτούρα της Νταϊάνα, ενώ βαθιά μέσα μας ξέραμε ότι η ηθική της Ελισάβετ που αφήναμε πίσω ήταν ανώτερη».

 

Capel Lofft ( https://thecritic.co.uk/the-queen-contra-modernity/ )

 

 

«Eίχα γράψει κάτι παρόμοιο τον περασμένο Μάρτιο : 

 

"Αυτές τις μέρες διαβάζω το πολύ καλό "Όχι εγώ : o ναζισμός μέσα από τα μάτια ενός παιδιού" (Εκδόσεις Μεταίχμιο) του συντηρητικού φιλελεύθερου Γερμανού δημοσιογράφου Joachim Fest. Στο βιβλίο αυτό ο Fest -ο οποίος μεγάλωσε σε μια καθολική αστική οικογένεια (παρεμπιπτόντως, η Καθολική Εκκλησία και οι καθολικοί ήταν από τους λίγους που αντιστάθηκαν στη χιτλερική λαίλαπα)- αφηγείται τις εμπειρίες του ως παιδί και έφηβος στη ναζιστική Γερμανία. 

 

Υπάρχει μια σκηνή στο βιβλίο όπου η αδελφή του συγγραφέα έχει χτυπήσει και με ανοιγμένο γόνατο πηγαίνει κλαίγοντας στη μητέρα της. Αυτή την χαϊδεύει για να την καθησυχάσει και της λέει : "Μην κλαις, καλό μου! Μην κλαις! Οι κλάψες είναι για τις υπηρέτριες!"

 

Πίσω από αυτές τις φράσεις υπήρχε σίγουρα μια γερή δόση κοινωνικού σνομπισμού αλλά βρίσκεται και κάτι πολύ πιο σημαντικό : ένας ολόκληρος κώδικας αξιών και συμπεριφοράς που είχε υιοθετήσει η ευρωπαϊκή αστική τάξη του δεύτερου μισού του 19ου και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, ένας κώδικας που εξυμνούσε την αυτοσυγκράτηση, τη συναισθηματική εγκράτεια, την αξιοπρέπεια, την στωϊκότητα και απεχθανόταν την κλάψα, την μεμψιμοιρία και τη γκρίνια ειδικά για πράγματα που δεν μπορούσες να τα αποφύγεις. 

 

Τις επόμενες δεκαετίες αυτές οι αστικές αξίες λοιδορήθηκαν από την Αριστερά, τους προοδευτικούς καλλιτέχνες και τους τρέντι ψυχαναλυτές και θεωρήθηκαν μουχλιασμένες και καταπιεστικές για να φτάσουμε στο σημερινό χάλι όπου η κλάψα, η μεμψιμοίρια, η αυτοθυματοποίηση, το να περιφέρεις τις υπάρκτες ή ανύπαρκτες πληγές σου σε δημόσια θέα 24 ώρες το 24ώρο έχουν γίνει οι ύψιστες αξίες της εποχής μας και απαραίτητο μέσο για να γίνεις κοινωνικά αποδεκτός και πετυχημένος.

 

Ήδη οι παλιές αστικές αξίες φαντάζουν ρηξικέλευθες και αναζωογονητικές μπροστά στον αβάσταχτο, κακόγουστο ψευτοσυναισθηματικό κομφορμισμό της ορθοπολιτικής εποχής μας."

 

T. Chormovitis

 

 

 

 

E-D: «H Νταϊάνα υπήρξε μεγάλη φιλάνθρωπος και αυτό είναι ύψιστη αρετή. Ωστόσο, η συμπεριφορά της στον Κάρολο δεν ήταν όσο καλή οι οπαδοί της την παρουσιάζουν. Εάν πιστέψουμε τις φήμες (οτιδήποτε μαθαίνουμε για τους Windsor φήμες είναι στη τελική) συνέχεια μείωνε το Κάρολο προσβάλλοντας τον και ήθελε να τον κρατήσει με το ζόρι σε ένα γάμο δυστυχισμένο ακόμα και εάν της το είχε κάνει σαφές ότι δεν την ήθελε. 

 

Όταν έγινε η διάσταση του ζευγαριού άρχισε να το παίζει θύμα μέσω των δηλώσεων που έκανε προφανώς για προσωπικό όφελος που θα αποκόμιζε μέσω της δημοσιότητας (κάτι σαν την Μέγκαν ένα πράγμα αλλά στα 90s). Μην ξεχνάμε ότι όταν ο Κάρολος άρχισε να βγαίνει με την Καμίλα, άρχισε και αυτή με την σειρά της να ξενοπηδιέται που έλεγε και ο μπάρμπας μου από το χωριό.

Ναι μεν φαινόταν καλός άνθρωπος και πρέπει να ήταν, αλλά η φιγούρα της έχει ακραία ρομαντικοποιηθεί. 

 

Η Καμίλα από την άλλη υπήρξε πάντα βράχος δίπλα στο Κάρολο, αγαπιούνται από πολύ νέοι και ποτέ δεν σκανδάλισε τον τύπο από την στιγμή που μπήκε στο Μπάκινχαμ, ακολουθώντας αυστηρά το βασιλικό πρωτόκολο (αν και λατρεύει τα γέλια και την κουβεντούλα). Πολλοί την μισούν γιατί κάθε παραμύθι χρειάζεται μια κακιά μάγισσα, ιδιαίτερα όταν η Καμίλα προσφέρεται καθώς δεν ενσαρκώνει τα woke στοιχεία που θα ήθελαν να βλέπουν πάνω της οι σύγχρονοι SJW.»

 

 S-M: «Αμ η άλλη η μέγκαν, στα 11 της !!! λέει κατηγόρησε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες (P&G) για σεξισμό... και μετά παντρεύτηκε τον πρίγκιπα κι έγινε μόνιμο θέμα στα ΜΜΕ... https://www.youtube.com/watch?v=tfaGleA4qYo»

 

 

C-S: «Νομίζω ότι η κλασσική βρετανική ρήση “Never explain ,never complain” περιγράφει ακριβώς την Ελισσαβετ.Όσο για την Νταϊάνα ,προσωπικα θεωρώ ότι υπήρξε τουλάχιστον ανισσόροπη.»

 

 

 G-L: «Όλες οι προοδευτικές κυράτσες είχαν ταχθεί με το μέρος της Νταϊάνας ξεχνώντας ότι το Παλάτι και η Μοναρχία δεν είναι δευτεροκλασάτα reality shows. 

 

Ένας δημοσιογράφος του Open από το Λονδίνο είπε σήμερα κάτι μη αναμενόμενο να ακουστεί στα ελληνικά λαϊκίστικα κανάλια ότι δηλαδή στο Παλάτι υπάρχει Πρωτόκολλο ακριβώς για να τηρείται και ότι αυτό είναι ουσιαστικά που έλκει το ενδιαφέρον του κόσμου και εκπέμπει την αίγλη της Βασιλείας, εάν κάτι τέτοιο καταργηθεί τότε σε τίποτα δεν θα διαφέρει η βασιλική οικογένεια από αυτές των πολιτικών κλόουν τύπου Μπλερ, Τρυντώ κ.λ.π. 

 

Αλλά που να το καταλάβουν αυτό οι οπαδοί της Φαίης και της Καινούργιου που περιμένουν να δουν το που είχαν βγει εχθές βράδυ η Βανδή με τον Μπισμπίκη.»

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οι φιλελεύθεροι της Νέας Δημοκρατίας

Άλλο ένας θρίαμβος της "φιλελεύθερης" κυβέρνησης Μητσοτάκη : στη μελέτη του Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας που δημοσιεύει σήμερα το καναδικό Ινστιτούτο Fraser και αφορά το έτος 2020 η Ελλάδα χάνει 9 ολόκληρες θέσεις σε σχέση με το 2019 και καταλαμβάνει πια την 85η θέση ανάμεσα σε 165 χώρες και την χειρότερη θέση ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ. 

 

Το 2020 ήταν η χρονιά που ξεκίνησαν οι καραντίνες και μελετώντας την έρευνα δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι τα λοκντάουν ήταν μια καταστροφή για την οικονομική ελευθερία παγκοσμίως. 146 από τις 165 χώρες κατέγραψαν χειρότερες επιδόσεις και ο μέσος όρος του Δείκτη παγκοσμίως έπεσε μέσα σε μια χρονιά από το 7 στο 6,84 (δηλαδή μείωση τρεις φορές μεγαλύτερη από αυτή που παρατηρήθηκε μετά την οικονομική κρίση του 2008). Αυτό που ξεχωρίζει την Ελλάδα είναι πως υπήρξε πρωταθλήτρια σε αυτήν την κατρακύλα. Τα σκληρά λοκντάουν της κυβέρνησης (από τα σκληρότερα στην Ευρώπη και στον κόσμο) είχαν σαν αποτέλεσμα η χώρα μας να σημειώνει το 2020 τη δεύτερη μεγαλύτερη πτώση μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ! 

 

Και κάπως έτσι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ξεκίνησε την πρωθυπουργία του με σκοπό να φιλελευθεροποιήσει την ελληνική οικονομία (έτσι έλεγε τουλάχιστον...) , κατέληξε να είναι ο μοιραίος άνθρωπος που έβαλε την ταφόπλακα σε ό,τι είχε απομείνει από την ελεύθερη οικονομία στην χώρα μας, μετέτρεψε έναν λαό δέκα εκατομμυρίων σε ζήτουλες κρατικών επιδομάτων και έβαλε την Ελλάδα στο δρόμο της σοβιετοποίησης. Έναν δρόμο που θα καταστρέψει όχι μόνο τις οικονομικές αλλά και τις υπόλοιπες ελευθερίες μας. 

 

ΥΓ1: Δεν θέλω να φανταστώ τι θα δείχνει ο Δείκτης το 2021 που η Ελλάδα συνέχιζε απρόσκοπτη τα λοκντάουν ενώ οι περισσότερες χώρες άνοιγαν τις οικονομίες τους ή το 2022 που η κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι έχει μοιράσει τα περισσότερα χρήματα στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης. ( https://www.facebook.com/photo?fbid=10160519557351757&set=a.10150839929646757 ) Η Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ-Ουν σύντομα θα φαντάζει laissez faire παράδεισος μπροστά στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη!

 

ΥΓ2: Και να θυμίσουμε ότι αυτοί που πασάρονται στην Ελλάδα σαν "φιλελευθεροι", και που τόσο κόπτονται για την οικονομική ελευθερία , στήριξαν και στηρίζουν αυτή την επικίνδυνη σοσιαλιστική κυβέρνηση και είτε ήταν οι πιο φανατικοί θιασώτες των λοκντάουν είτε , στην καλύτερη περίπτωση, σφύριζαν αδιάφορα θεωρώντας υπερβολικές τις ανησυχίες μας. Ο πρόεδρος του ΚΕΦΙΜ, που σήμερα αναδημοσιεύει την έρευνα του Fraser και κλαψουρίζει για την πορεία της Ελλάδας, έγραφε τον Νοέμβριο του 2020 ότι δεν θεωρεί τα λοκντάουν σοβαρή απειλή κατά της ελευθερίας...)

 

T.CHORMOVITIS

Μια μέρα στο μυαλό του μοντέρνου νεοέλληνα

Ώρα δώδεκα και μισή. Τρέχω. Το ξέρω, το να καις λίπη δεν ανταποκρίνεται στο πρότυπο υγείας που
μας δείχνουν οι ειδικοί, αλλά ακόμα δεν κοστίζει σαν συνήθεια και επιτρέπεται και η κυκλοφορία στον δρόμο. Μπροστά στο παπούτσι μου περνάει τρέχοντας με τα μικρά λεπτά της ποδαράκια μια παχουλή κατσαρίδα.

-μην φοβάσαι, λέω, δεν ήρθε ακόμα η ώρα σου, θα μας πάρει δύο τρία χρόνια ακόμα μέχρι να μας αναγκάσουν να σας τρώμε, για το καλό μας και το καλό του πλανήτη και της κλιματικής αλλαγής.

 

Συναντώ δύο ταραγμένους ρομά. Κάνουν τη δουλίτσα τους μπροστά σε ένα καφάο.

-Συνεχίστε, τους λέω, μην ενοχλήστε από εμένα, περαστικός είμαι.

Τους καταλαβαίνω, έχουν γίνει πια επικίνδυνες οι εποχές. Συνάνθρωποί μας, ημεδαποί, φεύγουν για δουλειά βράδυ σε ξένα σπίτια και δεν ξαναγυρνούν σπίτι τους στα 4+2 παιδιά τους. Ως πού θα πάει αυτό;

-πρέπει να αποσυρθούν τα όπλα, σκέφτομαι σοβαρά. Είναι ζήτημα κοινωνικό. Αλλά θα μου πεις, εδώ άλλες προτεραιότητες όπως το σεξ με ανήλικα επί κοινή συναινέσει δεν έχει ακόμα θεσμοθετηθεί από τη Βουλή, καταπατώντας τόσο έκδηλα τα δικαιώματα των ΑΠΕΑΑ (Άτομα Που Έλκονται Από Ανήλικους). Ίσως η επόμενη κυβέρνησή μας το ψηφίσει επιτέλους, μαζί με το νομοσχέδιο για την εκμίσθωση για 400 χρόνια της ΑΟΖ και των 172 νησιών στους γείτονες.

 

Φτάνω σπίτι. Ξεκλειδώνω τις δεκαοχτώ κλειδαριές (έχω πολύ χρόνο) και σκέφτομαι τα αυριανά ψώνια που θα παραγγείλω. Δεν έχω χώρο στο κλάουντ. Τα τελευταία μου Gb τα αντάλλαξα με μισή κιλοβατώρα του γείτονα.

 

-"Βόμβα. Μαξίμου. Αύριο". Λέω προς το τηλέφωνό μου αργά και καθαρά για να σιγουρευτώ πως ο αυτόματος εγγραφέας του predator είναι σε λειτουργία.

250 ml γάλα σόγιας, 4 βήγκαν κεφτεδάκια, μισή ντομάτα, 3 μπανάνες... αρχίζω και απαγγέλλω τη λίστα προς το τηλέφωνο που με ηχογραφεί. Αύριο θα ζητήσω την εγγραφή μέσα από την εφαρμογή taxis για να παραγγείλω τα ψώνια. 

 

Κοιτάω το point system μου. Ακόμα δεν έχουν αναπληρωθεί εκείνες οι δύο μονάδες που έχασα όταν ζήτησα διανομέα εν μέσω βροχής, αυξάνοντας το ρίσκο για την ζωή του αλλά και την υγεία του. Είναι ευθύνη όλων μας να μην επιβαρύνουμε το σύστημα υγείας. Δεν είναι υποχρεωμένοι οι ιδιοκτήτες του να πληρώνουν την δική μας απερισκεψία.

 

Επιτέλους πέφτω στο κρεβάτι μετά το κρύο μπάνιο. Προσπαθώ να ζεσταθώ. Σκέφτομαι πόσο φασιστικός είναι ο κόσμος που κάνει ακόμα μπάνιο με ζέστη ενώ γνωρίζει πως η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται.

 

Παίρνω ένα περιοδικό να διαβάσω πριν κοιμηθώ.

Εξώφυλλο με θέμα τα 147 κιλά της Δανάης Ράμπα. Τι καλλίγραμμο και προνομιακό σώμα έχει αυτή η κοπέλα, πόσες θέλουν να τη φτάσουν.

 

Κλείνουν τα μάτια μου, πέφτω για ύπνο. Στο διπλανό διαμέρισμα ένα ζευγάρι μαλώνει. Είναι ξεκάθαρο πως αυτός ο φασίστας ασκεί ψυχολογική βία στη γυναίκα του που του ζήτησε να δοκιμάσουν ένα τρίο με τον γυμναστή από κάτω. 

 

-Ως πού θα πάει αυτή η δουλειά;

-Πότε θα γίνουμε Ευρώπη; σκέφτομαι και αποκοιμούμαι...

 

Ε.ΔΑΦΝΟΜΗΛΗΣ

Διπρόσωπο το Ισραήλ προς την επαρχία του

1. Το Ισραήλ θέλει να περάσει τον αγωγό του φυσικού αερίου του από τη Τουρκία, να κάνει δηλαδή πραγματικότητα την επιθυμία του Ερντογάν.

 

2. Το Ισραήλ θέλει να διαμοιράσει ένα κράτος του ΟΗΕ την Συρία με τη Τουρκία. Το πρώτο λόγω Ιράν που δίνει όπλα στη Χεζμπολάχ και η δεύτερη λόγω της εθνοκτονίας που κάνει κατά των Κούρδων, με την ανοχή του Ισραήλ.

 

3. Η Ρωσία προς το παρόν δεν αντιδράει περιμένοντας τη μεταξύ τους ρήξη ή θα εμπλακεί αργότερα. Ενας αγωγός και να γίνει άλλωστε μέσω Τουρκίας, εύκολα κλείνει...

 

Εδώ μπαίνει ένα ερώτημα. Γιατί το Ισραήλ δεν ενισχύει την κυβέρνηση του Άσαντ; H απάντηση είναι γιατί πιθανόν να πιστεύει πως θα απομονώσει την Ρωσική βάση και το Ιράν δεν θα έχει έξοδο αγωγού στη Μεσόγειο μέσω Συρίας. Βλέπετε πουθενά το Διεθνές Δίκαιο, το δικαίωμα των εθνών για αυτοδιάθεση και την παρουσία του ΟΗΕ;

 

Mε μια τέτοια συμφωνία για τον αγωγό του Ισραήλ με τη Τουρκία και υπό το γεγονός πως ο EAST MED δεν θα γίνει ποτέ, η Τουρκία θα πλησιάσει πιο κοντά στο Ισραήλ. Η ανάσα της Τουρκίας θα είναι από πάνω του και μέσω Κύπρου και μέσω Συρίας και μέσω συνεχών παραχωρήσεων που θα κερδίζει από τη σιωπή του Ισραήλ στο Ιράκ.

 

Το Ισραήλ θα έπρεπε να είχε έλθει πιο κοντά με το Ιράν. Αυτό θα έλυνε όλα του τα προβλήματα και θα το έκανε διαχειριστή στη Μέση Ανατολή. Με την εξωτερική πολιτική που έχει και με ασφαλές αντίβαρο την εναλλακτική λύση με EAST- MED Ελλάδα ή αγωγό μέσω Αιγύπτου ακολουθεί ένα μακρύ δρόμο αλλά πιο επικίνδυνο. Δεν συμφωνώ με αυτή την επιλογή του. Είναι λάθος όπως λάθος ήταν και ο εμβολιασμός που έκαναν και τώρα σφυρίζουν.

 

Δεν συμφωνώ με τη φράση, "να χάνει χρόνια ο Ερντογάν και να τα κερδίζω μέρες" που ακούστηκε στη συνέντευξη από κάποιον Εβραϊκής καταγωγής, που δεν φαίνεται στη φωτογραφία, άλλα τον διαφημίζουν σαν σοφό στη γεωπολιτική όλα τα ΜΜΕ της επαρχίας. Να ζήσει πολλά χρόνια ο Ερντογάν και να είναι υγιής και δυνατός. Αυτή είναι η δική μου ευχή. Αυτός κάνει τουλάχιστο τη δουλειά του, κοιτάει να βγάλει από τη μύγα ξύγκι. Στην Ελλάδα οι πολιτικοί μοιράζουν τα ιμάτια του κόσμου και ρουφιανεύει ο ένας τον άλλον. 

 

Η Ελλάδα εφεξής θα αγοράζει ακριβά την ενέργεια από τους εφοπλιστάς και η Τουρκία φτηνά. Η Ελλάδα θα μικραίνει ανταγωνιστικά και η Τουρκία θα μεγαλώνει. Αυτό κάνει το Ισραήλ πλησιάζοντας την Τουρκία και προωθώντας αγωγό μέσω αυτής.

 

Σίγουρα θα υπάρχει εθνική τραγωδία στο Ανατ. Αιγαίο και το Ισραήλ τη κατάλληλη στιγμή θα είναι απόν. Η Ελληνική κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες και ανικανότητα να προωθήσει οτιδήποτε. 

 

Παντού βασιλεύει η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα. Η Στοά Ρ2.

 

G.ZOUGANELIS

Kyriakos: L'Etat, c'est moi - Είμαι το κράτος

Δεν ξέρω αν αντιλαμβανόμαστε τα νούμερα πλέον όσον αφορά το μέγεθός τους...

 

Έχουμε ένα κράτος πλέον με ΑΕΠ λιγότερο από 200 δις ευρώ τον χρόνο και θα σπαταλήσουμε κοντά στο 1% του ΑΕΠ μας, ΜΟΝΟ για έναν μήνα, ώστε κάποιοι να έχουν ελαφρύτερο λογαριασμό ρεύματος. Όσον αφορά το ρεύμα, μιλάμε πως πλέον είναι το πρώτο και σημαντικότερο αγαθό, είναι η βασικότερη ανελαστική δαπάνη νοικοκυριών, επιχειρήσεων και εθνικής οικονομίας.

 

Οι πολιτικές διαχείρισης της κρίσης δεν μπορούν να κρίνονται με βάση το αν πήραμε δεύτερα στεγνά ρούχα να αλλάξουμε σε μια βροχερή ημέρα, αλλά με το αν έχουμε προβλέψει να αγοράσουμε ομπρέλα, ή αν αποφύγαμε να εκτεθούμε στην βροχή.

 

Η βροχή εν προκειμένω είναι η ενεργειακή κρίση που προήλθε από τις δικές μας κυρώσεις κατά της Ρωσσίας και είχε ως απάντηση το στέγνωμα από πλευράς της σε ενέργεια. Τα διυλιστήριά μας πλέον έχουν μειωμένη ροή αερίου για την αγορά και αυτό θα χειροτερέψει.

Η κυβέρνηση λοιπόν κρίνεται για το ότι μας έσυρε σε έναν διεθνή πόλεμο ενέργειας χωρίς να έχουμε όπλα. Εκτός κι αν τα όπλα μας είναι να ξηλώνουμε τις φόδρες μας για να αγοράζουμε λιγότερη ενέργεια σε μεγαλύτερο αντίτιμο.

 

Απλώς για να γίνει κατανοητό το ύψος της δαπάνης, αντί να το προσεγγίσουμε ως κλάσμα του ΑΕΠ, μπορούμε να το κοστολογήσουμε με βάση την αγοραστική του αξία: με 1,9 δις ευρώ λοιπόν, μπορούσαμε να αγοράσουμε 95 σουβλάκια των 2 ευρώ στους 10 εκατομμύρια Έλληνες.

Κι αν αυτό το επιχείρημα σας φαίνεται γελοίο, είναι διότι γράφτηκε χάριν αστεϊσμού. Το αληθινό επιχείρημα είναι πως ο "ΑΗΣ Πτολεμαΐδος V" που αγοράσαμε προ ολίγων ετών και είναι η πιο σύγχρονη λιγνιτική μονάδα παραγωγής ενέργειας, κόστισε 1,5 δις ευρώ και θα μας παρέχει ενέργεια από τα λιγνιτικά μας κοιτάσματα για 30 χρόνια τουλάχιστον...

 

Σε ένα μήνα λοιπόν θα ξοδέψουμε περισσότερα για μειωμένους λογαριασμούς, απ' ότι ξοδέψαμε για την αγορά και κατασκευή ενός υπερσύγχρονου εργοστασίου παραγωγής ενέργειας.

Και μιλώντας για παραγωγή, ένα κράτος με προτεραιότητα το ευ ζην των πολιτών του, το πρώτο πράγμα που εξασφαλίζει, είναι η φθηνή ενέργεια για τους πολίτες του. Η φθηνή ενέργεια είναι η βάση για κάθε ανάπτυξη και σαφώς για καλή διαβίωση. 

 

Η κατασπατάληση πόρων για να ελαφραίνει το κόστος του νοικοκυριού ανά μήνα, εκτός του ότι είναι εξοντωτικό για τα οικονομικά της χώρας και υποδαυλίζει την πραγματική ανάπτυξη και δημιουργία υποδομών, είναι εξίσου λίαν ύποπτο πως γίνεται εκ του πονηρού για δημιουργία σχέσεων εξάρτησης μεταξύ πολιτών και κράτους/κυβερνήσεως (η ταύτιση κυβερνήσεως-κράτους, έγινε εντονότερη τα τελευταία 2,5 έτη, με την διακυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη που ακολούθησε πρακτικές "L' etat c'est moi" δίνοντας υπερεξουσίες στο αξίωμα του ΠΘ και κυβέρνησε κυρίως με διατάγματα).

 

Ε.ΔΑΦΝΟΜΗΛΗΣ

Οδοιπορικό στη Μακεδονία σε 9 πράξεις με τον Ευστάθιο Δαφνομήλη

 

Οδοιπορικό στη Μακεδονία_1

 

Στα Γιαννιτσά, στο Μαυσωλείο του Γαζή Εβρενού Πασά της Βυζαντινής οικογενείας των Ουρανών, θα
συζητήσουμε για το εποικοδομητικό έργο των εκτουρκισμένων Ελλήνων στην καθυπόταξη των υπολοίπων Ρωμιών και στην οθωμανική κατάκτηση Θράκης και Μακεδονίας. 

 

Το μνημείο ανοικοδομήθηκε με δαπάνη 25% ελλαδικού δημοσίου και 75% Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Διδάγματα που μπορούμε να αποκομίσουμε σήμερα από τον Εβρενό, για τους σύγχρονους ευρωπαϊστές και την μετατροπή της Ελλάδος σε Ευρωπαϊκό βιλαέτι, θα αναλυθούν σε ειδικό brunch που θα παρατεθεί αργότερα, στο οποίο απ' ότι με πληροφορούν θα έχουμε φρέσκα πρέτσελ και λέμπερβουρστ εισαγωγής.

 

Εναλλακτικά, αν οι Έλληνες αποδειχθούν ανεπίδεκτοι των διδαγμάτων, υπάρχει και η λύση των νεοθωμανών για να τους συνετίσουμε, αλλά το απευχόμαστε, καθώς αυτό μελλοντικά ίσως βλάψει την αληθινή Πατρίδα μας την Ευρώπη.

 

 

 

 

Οδοιπορικό στη Μακεδονία_2

 

Το δικό μας Μαυροβούνιο είχε όμορφα ελληνικά σχολεία.

Ο φθόνος είναι εθνικό σπορ

 Το «σούπερ-τσιτινάκι» αυτό έγινε η πρώτη απόφοιτος της σχολής που παίρνει το πτυχίο της με Άριστα, 10  από την σχολή θετικών επιστημών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. 

Και διαβάζω τώρα ότι έγινε ένας πανικούλης εν socialMediaλήμ γιατί όπως λένε πολλά καλόπαιδα "έκατσε σε καθηγητές" και τα τοιαύτα. Όπως σωστά διάβασα, αυτό το μίσος για τov άλλo, τo βλέπoυμε καθημεριvά παvτoύ. 

Από τους εργασιακούς χώρους, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό βίο τωv Ελλήνωv. O Έλληvας δεv εvδιαφέρεται τόσo vα πάει μπρoστά o ίδιoς, όσο vα καταστραφεί o διπλανός τoυ. Και δεv υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση για τov Έλληνα απo τo vα βλέπει τov άλλo vα καταστρέφεται και vα δυστυχεί. 

Δεv ξέρω τι λένε oι ειδικοί για αυτήν την εθνική μας αναπηρία - κατινιά, ούτε αν φταίει η Ελληνίδα μάνα ή Έλλην μπαμπάς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους με καχυποψία για τov άλλo, λες και τα προετoιμάζoυv για vα ζήσoυv στηv ζoύγκλα. 

Δεv ξέρω αν τo πρόβλημα είvαι γovιδιακό, κoιvωνικό, ιστορικό, πολιτισμικό, όλα μαζί, ή κάποιο άλλo, πoυ μας διαφεύγει. Ξέρω όμως ότι αυτό το δηλητήριο του φθόvoυ είναι η πηγή της συλλoγικής κακοδαιμοvίας πoυ μας φέρvει συστηματικά δυστυχία. 

Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα προσωπικό. Πριν μερικές μέρες πότιζα και φρόντιζα τον κήπο μου. Και επειδή κάτι η ζέστη κάτι η τρέλα που με δέρνει φόρεσα ακουστικά και με το λάστιχο έκανα μλκίες με τον σκύλο μου (αρέσει στα λυκόσκυλα το νερό ιδιαίτερα τέτοιες ζεστές μέρες - έτσι παίζουμε συχνά) και παράλληλα τραγουδούσα. Βλέπω μια κυρία να με κοιτάζει από απέναντι. 

Περνάνε πέντε λεπτά και χτυπάει το κουδούνι και ζητάει τον ιδιοκτήτη του σπιτιού....όταν της είπα ότι είμαι εγώ μου λέει ''Καλά και παίζεις με το νερό; τι να σου πω ολόκληρος άντρας". Στράβωσε τόσο που δεν μπορούσε να καρφώσει που άλλαξε το πρόσωπο της. 

Μόλις της είπα ότι είναι ρουφιάνα και καριόλα έφυγε σαν βρεγμένη γάτα. 

Προφανώς, δεν υποτιμώ τα ανθρώπινα ένστικτα που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι και δημιουργικά. Η ''ζήλια'', ας πούμε, όταν είναι διαχειρίσιμη μπορεί να είναι ένα κίνητρο. Ενα κίνητρο, όχι για να καταστρέψεις τον άλλο, αλλά για να τον ξεπεράσεις με τίμια μέσα. 

Για να μην χάνουμε το νόημα όμως ΜΠΡΑΒΟ «τσιτινάρα» μου. Οι γονείς σου έκαναν ένα πανέμορφο πλάσμα και σημείωσες στην ζωή σου την πρώτη σου επιτυχία. Μακάρι να υπάρχουν κορίτσια που θα ακολουθήσουν το παράδειγμα σου. Όσον αφορά τα ερπετά ας κρυφτούν στην τρύπα τους.Ο φθόνος άλλωστε είναι εθνικό σπορ των Ελλήνων.

Vasilis C.

Ποιος θα τους δικάσει;

 

Επειδή έχουμε "Κράτος Δικαίου", θα πουν μερικοί, η ΕΛ.ΑΣ. θα αποτρέψει από το να εφαρμοστεί ο  νόμος του Λυντς, προστατεύοντας τους Πακιστανούς, ώστε να λάβουν μια δίκαιη δίκη και μία κατάλληλη τιμωρία με σκοπό τον σωφρονισμό των υπευθύνων.

 

Πάμε ανάποδα να το αναλύσουμε. 

 

Ο σωφρονισμός επιτυγχάνεται σε μέλη μιας κοινωνίας τα οποία είναι σε θέση να αντιληφθούν το λάθος τους, να μετανοιώσει γι' αυτό και να επανέλθουν ως καλά και χρήσιμα μέλη της Κοινωνίας. 

 

Οι συγκεκριμένοι δεν είναι μέλη της Κοινωνίας μας.