Τελείωσε λοιπόν ὁ θερινός προαυλισμός τῶν φυλακισμένων καί πλέον σιγὰ σιγά ξαναμπαίνουμε στά κελιά. Καί θά εἶναι ἀσφαλῶς περισσότερα τά κελιά φέτος - καθότι θά ζήσουμε πολλά παραμύθια. Ἤ, μᾶλλον, θά ζήσουμε ἕνα συνολικό παραμύθι τρόμου, τό ὁποῖο θά ἔχει ὅμως πολλούς δράκους, γιά νά συνεχίσουν νά τρομάζουν ἕως θανάτου οἱ συνήθεις κατεσθίοντες κουτόχορτο καί νά μήν ἀντιλαμβάνονται ὅτι ὅλα προχωροῦν βάσει τῶν σχεδίων μίας παγκόσμιας διαβολοσυμμορίας, πού ὠθεῖ τόν πλανήτη στό χάος καί τήν ὀδύνη, μέ σκοπό τήν ὁλοκληρωτική του ποδηγέτηση καί τόν ἐρχομό τοῦ παγκόσμιου «Σωτῆρα» του.
Ποιούς δράκους θά δοῦμε λοιπόν φέτος; Οἱ στοιχειωδῶς σκεπτόμενοι ἤδη γνωρίζουν πολύ καλά. Καί τόν ἐνεργειακό καί τόν κλιματικό καί τόν ἐπισιτιστικό. Ἤδη ἀπό καιρό οἱ «προφῆτες» τῶν καθεστωτικῶν ἀντηχείων ἔχουν ἀρχίσει τούς χρησμούς γιά παγωμένους χειμῶνες, πρωτοφανῆ πεῖνα (ἐπιπέδου γερμανικῆς κατοχῆς), μειωμένους ἠλεκτροφωτισμούς καί διακοπές ρεύματος.
φροντίζουν καί γιά τήν ἐκπλήρωσή τους. Καί φυσικά θά συνεχιστεῖ πάντα καί τό παραμύθι τῆς ψευτοπανδημίας, καθώς βλέπουμε δυστυχῶς ὅτι παρά τό πλῆρες ξεβράκωμα τῆς κυβερνητικῆς καί ἰατρικῆς ὑποκρισίας εἰδικά τοῦ καλοκαιριοῦ (ὅπου ὅλα ἦταν ἀνοιχτά καί ἐντελῶς ἀσύστολα) καί παρά τό κλιμακούμενο ἐπίσης μακελειό τῶν ξαφνικῶν θανάτων (πού πλέον ἀγγίζει τά ὅρια τῆς γενοκτονίας), ἕνα τεράστιο πλῆθος συμπατριωτῶν μας συνεχίζει ἀκόμη βλακωδῶς νά παραμένει προσηλωμένο στήν ἀπάτη.
Ὅπως ἔγραφα καί πρόσφατα, ἐνθυμούμενος τόν Aldous Huxley, ἕνα μεγάλο κομμάτι τῆς σκλαβωμένης κοινωνίας εἶναι ἤδη ἀνίκανο νά ὀνειρευτεῖ τή λευτεριά του, γιατί πολύ ἁπλά ἔχει ἀγαπήσει πιά τή δουλεία του.
Βεβαίως κανείς δέν μπορεῖ νά πεῖ πόσο πολύ θά τό τραβήξουν πάλι τό σχοινί μέ τήν ψευτοπανδημία οἱ κυβερνῶντες, γιατί ἀπό τήν ἄλλη ὑπάρχουν καί κάποιοι συμπατριῶτες μας πού ξυπνοῦν καί τό μακελειό τῆς ξαφνικίτιδας πού γιγαντώνεται δέν ξέρω γιά πόσο πολύ θά μπορεῖ νά ὑπερκαλύπτεται ἀπό τήν πληρωμένη λήθη καί ἀπό τήν ὑφέρπουσα ἠλιθιότητα. Ἄλλωστε, ὅπως προαναφέρθηκε, οἱ ἀχρεῖοι ἔχουν καί ἄλλα βέλη στή φαρέτρα τούς πιά. Ἀλλά καί μόνο πού συνεχίζεται ἡ πασιφανῶς ἐκδικητική προστυχιά μέ τούς ὑγειονομικούς σέ ἀναστολή καί μόνο πού ἐφαρμόζονται τιμωρητικά μέτρα στά σχολεῖα σέ βάρος ἀποκλειστικά τῶν ἀνεμβολίαστων ἐκπαιδευτικῶν καί ἐπίσης μόνο πού βλέπουμε πάλι τά γνωστά ψυχασθενῆ ἀφ' ἑνός καί μπουκωμένα στό χρῆμα ἀφ' ἑτέρου τομάρια νά μᾶς ξανακουνοῦν ἀπό τήν τηλεόραση τό δάχτυλο, ἀντιλαμβάνεται εὔκολα κανείς ὅτι μέ τό κορωνοπανδημικό μύθευμα δέν ἔχουμε ἀκόμη τελειώσει.
Ἁπλῶς, ὅπως εἴπαμε, οἱ ἀνάγκες τοῦ παγκόσμιου καθεστῶτος καί των κατά τόπων μαριονετῶν του ἐπιτάσσουν τήν ἐπιστράτευση καί ἄλλων δράκων στό συνολικό δυστοπικό παραμύθι. Ὁ ἐδῶ καί τρία χρόνια γνωστός εἶναι σαφές ὅτι ἀπό μόνος του πλέον δέν ἐπαρκεῖ...
Ν. ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ
