Το θέμα της υπογονιμότητας μας αφορά όλους, άντρες και γυναίκες, γιατρούς και μη γιατρούς. Στο εν
λόγω συνέδριο ήμουν επίτιμη προσκεκλημένη και είχα σκοπό να θίξω σοβαρά θέματα, κυρίως ορμώμενη από την καθημερινή μου συναναστροφή με τους ασθενείς μου αλλά και από την προσωπική μου εμπειρία. Επαναλαμβάνω ότι αφορά γυναίκες και άντρες γιατί οι τελευταίοι έχουν πιο πολλά προβλήματα από ότι φαντάζεστε!
λόγω συνέδριο ήμουν επίτιμη προσκεκλημένη και είχα σκοπό να θίξω σοβαρά θέματα, κυρίως ορμώμενη από την καθημερινή μου συναναστροφή με τους ασθενείς μου αλλά και από την προσωπική μου εμπειρία. Επαναλαμβάνω ότι αφορά γυναίκες και άντρες γιατί οι τελευταίοι έχουν πιο πολλά προβλήματα από ότι φαντάζεστε!
Προφανώς προέκυψε ένα σοβαρό επικοινωνιακό θέμα το οποίο δημιούργησε πολλές αντιδράσεις. Όταν πρωτοείδα το βιντεάκι, πριν βγει στη δημοσιότητα, σχολίασα:
ωχ, αυτή η μαυρίλα τρομάζει, είναι γροθιά στο στομάχι αλλά κάπως έτσι μας βλέπουν οι γύρω μας.
Είπα τότε, πρέπει να τονίσετε την ανάγκη για ενημέρωση και να υποστηρίξετε τα ζευγάρια για τον πιο ασφαλή τρόπο απόκτησης ενός παιδιού σε όποια ηλικία και για όσους το επιθυμούν. Δεν είναι όλα για όλους και για όλες. Η υπογεννητικότητα είναι μια απειλή και πρέπει να αντιμετωπιστεί λογικά και με πολλαπλή υποστήριξη.
Το σποτάκι έδειχνε ή ήθελε να δείξει το πως βλέπουν σήμερα τη γυναίκα, ποιες είναι οι φωνές γύρω της, όχι από τους γιατρούς αλλά από τον κοινωνικό της περίγυρο.
Προφανώς αυτό που ήθελε να περάσει ως μήνυμα ήταν τι βιώνει η σύγχρονη γυναίκα άνω των 40, πως την αντιμετωπίζει το περιβάλλον της και πως θα ήταν θεμιτό να ενημερωθεί για τις επιλογές της, όχι να της υποδείξει τι θα κάνει.
Όμως αυτό απέτυχε παταγωδώς σύμφωνα με την αντίδραση του κόσμου. Άρα το επικοινωνιακό πρόβλημα έπρεπε να λυθεί άμεσα από τους διοργανωτές. Το σποτάκι είχε περάσει από το ΕΡΣ πάραυτα....
Κατά τη γνώμη μου μπορούσαν να το αποσύρουν, να δοθούν διευκρινίσεις και να γίνει μια αναδιάρθρωση του συνεδρίου, αλλά να μην ακυρωθεί. Μπήκαν και τα πολιτικά στη μέση....Πιστεύω ότι είχαμε να πούμε πολλά σε αυτό το συνέδριο.
Οι αλήθεια είναι πως μετά τα 35 μας η φύση δεν είναι πάντα ευνοϊκή μαζί μας αλλά αυτό διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Είναι παρά πολλές οι γυναίκες όμως που έχουν προβλήματα τεκνοποίησης και πριν τα 35.
Όταν έκανα AMH στα 40 μου ο γιατρός δεν πίστευε ότι είναι δυνατόν στην ηλικία μου να είναι τόσο υψηλή. Δεν ήξερα όμως πως να το αξιοποιήσω.
Ναι, υπάρχουν γυναίκες που τεκνοποιούν χωρίς υποβοήθηση και μετά τα 40. Από ένα σημείο κι έπειτα όμως τα πάντα δυσκολεύουν, οι κίνδυνοι αυξάνονται. Όλοι το γνωρίζουν. Για την κατάψυξη ωαρίων έμαθα κι εγώ αργά, όταν δεν είχε νόημα να το κάνω. Είμαι γιατρός, αλλά κανείς δεν μου τα έμαθε εγκαίρως. Έπρεπε να το ψάξω...
Είναι επιτακτική ανάγκη να γνωρίζουμε πολλά πράγματα ειδικά όταν δεν είμαστε στον ιατρικό χώρο. Πολλές γυναίκες το έχουν λοιπόν ανάγκη.
Οι γυναίκες σήμερα έχουν δύναμη, κάνουν καριέρα, γίνονται όλο και πιο πετυχημένες και αυτό απαιτεί κόπο και χρόνια, θυσίες για να είναι αυτόνομες και για να μπορούν να στηρίξουν ένα παιδί και την οικογένεια τους. Πολλές θα μείνουν μόνες τους στην πορεία για να το μεγαλώσουν άρα θέλουν να είναι αυτάρκεις. Εκεί είχε νόημα η παρουσία κάποιων κυβερνητικών παραγόντων για να βοηθήσουν τη σύγχρονη γυναίκα αλλά και να θωρακίσουν τα δικαιώματα της, να θεσπιστούν νομοσχέδια που να υποστηρίζουν τις ανάγκες της χωρίς να επισκιάζεται η δυναμική της παρουσία στον εργασιακό της χώρο.
Πρέπει να στηρίξεις τη μητέρα, την εργαζόμενη, πρέπει να στηρίξεις αυτή τη γυναίκα που χρειάζεται άδεια για να υποβληθεί σε εξετάσεις, σε θεραπείες, πρέπει να στηρίξεις την γυναίκα που θέλει να κάνει κατάψυξη ωαρίων ή εξωσωματική και δεν έχει τα χρήματα. Πρέπει να υπάρχει διαρκής πηγή ενημέρωσης για όλες τις ηλικίες και τα φύλα όσον αφορά τη γονιμότητα και τον οικογενειακό προγραμματισμό.
Από κάπου έπρεπε να αρχίσουμε και το συνέδριο κατά την κρίση μου θα ήταν μια καλή αρχή για πολλές συζητήσεις και προβολή ακόμη για τη χώρα μας που αποτελεί εξαιρετικό προορισμό για τις εξωσωματικές και όχι μόνο.
Ήταν απαραίτητη η παρουσία όλων αυτών των κληρικών; Για κάποιους ναι, ίσως όχι για όλους, να μιλήσουν κάποιοι που έχουν βαθύτερες γνώσεις βιοηθικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχουν τρόποι που η εκκλησία μπορεί και πρέπει να υποστηρίξει την γυναίκα, την εργαζόμενη, την μονογονεϊκή οικογένεια, να αγκαλιάσει όλη την οικογένεια και τις προσπάθειες της. Αυτά έπρεπε να συζητηθούν. Ότι επιτρέπει ο Θεός να γίνει, σε όποια ηλικία, είναι καλοδεχούμενο ειδικά εάν αυτό αφορά στην ανθρώπινη ζωή. Γνώμη μου….
Χρειάζονταν όλοι οι δημοσιογράφοι ή οι επώνυμοι; Ίσως όχι, αλλά αυτά τα αποφασίζει η οργανωτική επιτροπή.
Θα ήθελα να δω περισσότερους γιατρούς, θα ήθελα να δω όχι μόνο γυναικολόγους αλλά και οικογενειακούς ιατρούς που εδώ στο ΗΒ έχουν πρωτεύοντα ρόλο σε όλα αυτά. Αυτά ήθελα να θίξω και να προβάλλω με την παρουσία μου στο συνέδριο.
Θα ήθελα να δω Μαίες προσκεκλημένες, να συμβάλλουν στην ενημέρωση και στην επιμόρφωση του πληθυσμού.
Μπορούσαν λοιπόν κάποια πράγματα να γίνουν καλύτερα; Ναι! Πάντα υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Όμως από την άλλη ποιος τολμάει να πει τις αλήθειες;
Πόσες γυναίκες δεν ντρέπονται ακόμη και σήμερα να πουν ότι έκαναν εξωσωματική; Πιστέψτε με πολλές!
Πόσες γυναίκες παραδέχονται ότι αποκτούν παιδί με ωάριο δότριας; Σχεδόν καμία! Είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό κι όμως είναι ταμπού...αφού το κυοφορείς κανείς δεν γνωρίζει, όμως βιολογικά δεν είναι δικό σου παιδί.
Αυτά ήταν μερικά από όσα έπρεπε να ακουστούν σε αυτό το συνέδριο.
Πόσες γυναίκες παίρνουν για χρόνια ορμόνες ελπίζοντας να γονιμοποιηθεί το δικό τους ωάριο; Τι αντίκτυπο έχει στο βάρος τους, την ψυχολογία τους, στην πιθανότητα ανάπτυξης ενός καρκίνου; Ποτέ θα μιλήσουμε ανοικτά για όλα αυτά; Ποιος και πώς στηρίζει αυτές τις γυναίκες που έχει ταλαιπωρηθεί η ψυχή και το σώμα τους; Αυτά έπρεπε να συζητηθούν στο συνέδριο. Τι μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά αν κάποιος τους είχε εξηγήσει πιο νωρίς; Τι γίνεται με τα προβλήματα των αντρών; Δεν είναι μόνο γυναικεία υπόθεση. Έπρεπε να γνωρίζουν τις επιλογές τους. Το συνέδριο αφορούσε και στα δυο φύλα.
Με τον κ. Πάντο έχω μια προσωπική φιλία και οικογενειακή σχέση. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και πατέρας οκτώ παιδιών και έχει φέρει στον κόσμο χιλιάδες παιδιά! Είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο καθώς τον επισκέπτονται από 70 χώρες για εξωσωματική γονιμοποίηση.
Αυτός ο γιατρός αν πας στην κλινική του είναι Γεμάτη από χιλιάδες φωτογραφίες μωρών και συγκινητικών αφιερώσεων και ευχαριστήριων δώρων για τις ζωές που έφερε στον κόσμο. Αυτός ο άνθρωπος που κερδίζει τα προς το ζειν από τις εξωσωματικές του με τεράστια επιτυχία, ήθελε να ενημερώσει για τις επιλογές των γυναικών βάσει αυτών που αντιμετωπίζει κάθε μέρα και όχι να τις προσβάλλει.
Γι αυτό δέχτηκα την τιμητική του πρόσκληση. Ξέρω πολύ καλά πόσο ηθικά και δεοντολογικά το έβλεπε και πόσο αγωνίστηκε γι αυτό.
Αυτός ο άνθρωπος έχει προσφέρει στο κράτος δωρεάν 20.000 ωάρια κατεψυγμένα για να τα χρησιμοποιήσουν ζευγάρια που έχουν ανάγκη από ωάριο δότριας και δεν μπορούν να επωμιστούν το κόστος. Δεν έχει γίνει τίποτα ακόμη από την πολιτεία...κανείς δεν το γνωρίζει….
Η ελληνική νομοθεσία δεν επιτρέπει την εξωσωματική στα 50 και άνω έτη. Πόσες γυναίκες πάνε πχ στην Αλβανία για την εξωσωματική και επιστρέφουν στην Ελλάδα για να γεννήσουν αργότερα; Πόσες βρίσκουν γιατρούς που τους «αλλάζουν» το πιστοποιητικό γεννήσεως για να φανούν νεότερες και να ενταχθούν στα πλαίσια του νόμου για να υποβληθούν σε εξωσωματική; Ποιος τολμάει να τα πει όλα αυτά;;
Μήπως όμως αυτό το συνέδριο θα ήταν η αφετηρία τέτοιων συζητήσεων και αρχή μιας αφύπνισης;
Πολλά ζητήματα…..
Πολλές προκλήσεις…..
Σε μια κοινωνία που σε κράζει γιατί έγινες τόσο πετυχημένη, γύρισες, γνώρισες, έναν άντρα δεν βρήκες; Που σε χτυπάει δήθεν στοργικά στον ώμο και πίσω από την πλάτη σου χαίρεται να λέει και που έγινες όλα αυτά τι; Ούτε παντρεύτηκες ούτε παιδιά έκανες. Κατά τα άλλα υποκρισία!
Δεν ξέρω αν θελήσω παιδί στα 45 μου, τα 48 ή τα 50 μου, αλλά ξέρω εκ των προτέρων τα ρίσκα μου και τις αντοχές μου. Έχω βάλει τα όρια μου. Καλό είναι να τα γνωρίζουμε όλοι μας.
Έχω ασθενείς και φίλες μου που έγιναν μάνες στα 53 και στα 59. Τεράστια συζήτηση λόγω επιπλοκών, προβλημάτων υγείας μητέρας και παιδιού και ανάλογης ευθύνης της σωματικής και ψυχικής τους υγείας στα επόμενα χρόνια. Μήπως μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα διαφορετικά; Δεν είχαν ίσως επιλογή, τεράστια η κοινωνική πίεση στην ψυχή τους, θα μπορούσαν όμως να γνωρίζουν καλύτερα κάποια πράγματα.
Αυτά έπρεπε να ειπωθούν σε ένα τέτοιο συνέδριο. Εύχομαι να γίνει στο μέλλον με πιο αυστηρό επιστημονικό περιεχόμενο ίσως, διαδραστικό, με συμμετοχή πολλών επαγγελματιών υγείας, με νοσηλευτές, γενετιστές, μαίες κλπ
Η γυναίκα χρειάζεται ενσωμάτωση σε μια κοινωνία δικαίου, ισότιμη για να τεκνοποιήσει και όχι ενσωμάτωση τρίτων.
Οι επιλογές είναι και παραμένουν προσωπικές, δεν θέλουμε όλοι τα ίδια ούτε υπάρχουν πλέον στερεότυπα.
Το συνέδριο αυτό θα μπορούσε να έχει τεράστια επιτυχία και απήχηση χωρίς πολλές αιγίδες και χωρίς επικοινωνιακές καταιγίδες....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου