Τετάρτη 30 Ιουνίου 2021

Μια διαδρομή στην πόλη πρότυπο, την Αθήνα

Ένεκα πού κυκλοφορώ λόγω εργασίας καθημερινώς σχεδόν πλέον στην πόλη πρότυπο κατά Μπακογιάννη, (της γνωστής οικογενείας), ξέρετε στο λίκνο του Ευρωπαϊκού πολιτισμού κατά τας γραφάς...
 
Έχουμε και λέμε το λοιπόν...
 
Ανοίγεις τον χάρτη της Αττικής και ξεκινάς περιοδεία. Το πιάνεις από τα δυτικά προάστια... Λαθρομεταναστευτική ζώνη, καταυλισμοί γύφτων τσιγγάνων με άβατο από την αστυνομία, hotspots, φυλακές, ψυχιατρεία και φτώχεια με το τσουβάλι. 
 
Κατεβαίνουμε την Καβάλας και βγαίνουμε Μεταξουργείο, η πουτ@νομάνα της φτωχολογιάς. Η χαρά της σύφιλης... Ένας τόπος γεμάτος ετοιμόρροπα χαμόσπιτα μέσα στα οποία αλλοδαπές εκδίδονται για 10€ σε λαθρομετανάστες, βρωμιάρηδες και περίεργους. Και από το αμάξι ακόμα σου έρχεται η αύρα της κατρουλίλας που αναβλύζει από τα κατάμαυρα στενάκια της περιοχής. 

Ωριμάζοντας....

"-Την σιχαίνομαι την Ελλάδα, θέλω να φύγω!
-Ωραία, γιατί δεν φεύγεις;"
-Γιατί δεν μου αναγνωρίζουν το πτυχίο έξω και πρέπει να χάσω 3 χρόνια για να το ξανακάνω!"
 
Αυτή την συζήτηση με μικροπαραλλαγές την έχω κάνει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό. Κάποιος
μου το διευκρίνισε κι ολας πως την αγαπάει την Ελλάδα, απλώς δεν αγαπάει τους Έλληνες, θα την προτιμούσε άδεια δηλαδή.
 
Ωριμάζω, διότι κάποτε θα προσπαθούσα να τους νουθετήσω, να τους αλλάξω γνώμη με επιχειρήματα. Τώρα πια καταλαβαίνω πως δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να αγαπήσει με επιχειρήματα. Η αγάπη δεν είναι ποσοτικό στοιχείο που μπορεί να μπει σε ανάλυση συν και πλην. 
 
Αυτά τα παιδιά, μπορεί κανείς να πει πως δεν φταίνε. Οι γονείς τους φταίνε που δεν τα δίδαξαν να αγαπήσουν την Ελλάδα. Τώρα το κύπελο της ψυχής τους είναι άδειο από αγάπη για την Πατρίδα, το έχει καταλάβει εξ ολοκλήρου ο υλισμός και ο κοσμοπολιτισμός. Αισθάνονται "πολίτες του κόσμου", τα φράγκα είναι οι δεσμοί με την νέα τους πατρίδα, όπου βγάζουν περισσότερα, αισθάνονται καλύτερα.

Τρίτη 29 Ιουνίου 2021

Η ΠουτουΔού

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαρόπουλου αποδεικνύει περίτρανα πόσο σωστή είναι η λαϊκή ρήση "Μια φορά Ρηγού, για πάντα Ρηγού". Έτσι, ακολουθώντας το λαμπρό παράδειγμα της Καίτης Γαρμπή και της Μαίρης Συνατσάκη, η Σακελλαροπούλου αποφάσισε να ριχτεί κι αυτή στον αγώνα τον καλό και τον δίκαιο για τα "δικαιώματα των γυναικών" , όπως είναι και της μοδός άλλωστε . 
 
Σήμερα η Πρόεδρος γράφει άρθρο στα "Νέα" και ,χρησιμοποιώντας την oρολογία και τα επιχειρήματα της πιο τζιχαντιστικής και ορθοπολιτικής Αριστεράς, μας μιλάει για "γυναικοκτονίες", για "έμφυλη βία" και "έμφυλα στερεότυπα", για το "καθεστώς φόβου και υποταγής των γυναικών" και για την ανάγκη να εξαλειφθεί ο "κυρίαρχος σεξιστικός λόγος"
 
Τελειώνοντας αυτό το μνημείο woke κατήχησης, μένεις με την εντύπωση πως σε θέματα γυναικείων δικαιωμάτων η Ελλάδα είναι μια πιο hardcore εκδοχή του Iράν όπου οι γυναίκες καταπιέζονται ανηλεώς από τους τυράννους άνδρες, και σαν αποκορύφωμα, βιάζονται και δολοφονούνται συστηματικά, ενώ η "πατριαρχική" Δικαιοσύνη σφυρίζει αδιάφορα.

Αν είχατε ακόμη κάποιες αμφιβολίες νομίζω πως με το σημερινό άρθρο σας λύθηκαν οριστικά : Ναι, πίσω από το "Ναι, Είσαι Μισογύνης" κρύβεται η Κατερίνα Σακελλαροπούλου! Μόνο ντροπή που αυτή η φανατική feminazi βρίσκεται στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.
 

ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ, ΣΤΗΝ ΠΥΡΑΝ

Ούτε λέξη για μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο πρόγραμμα “ΑΙΓΙΣ” 
 Άλλη μία χαμένη ευκαιρία για την ελληνική αμυντική βιομηχανία; Διαβάσαμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις εξαγγελίες του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Νίκου Χαρδαλιά, σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος “ΑΙΓΙΣ”. Πρόκειται σε γενικές γραμμές για μία πολύ καλή περίπτωση επωφελούς για την Ελλάδα, αξιοποίησης ευρωπαϊκών πόρων.
 Η οποία όμως και πάλι αφήνει έξω από τη διαδικασία ανάπτυξης, παραγωγής και χρήσης μη επανδρωμένων συστημάτων την ελληνική βιομηχανία που εμπλέκεται σε τέτοια προγράμματα.
 
Το πρώτο πράγμα που αξίζει να επισημανθεί, είναι το ότι φυσικά το πρόγραμμα στο σύνολό το χρηματοδοτηθεί με ευρωπαϊκά κονδύλια. Θα υλοποιηθεί με Ευρωπαϊκούς πόρους δηλαδή σε πολύ μεγάλο βαθμό… Όπως αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας “Η Καθημερινή”, 595 εκατομμύρια θα προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, άλλα 408 εκατομμύρια ευρώ θα αντληθούν από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ 757 εκατομμύρια ευρώ θα προέλθουν από προγράμματα ΕΣΠΑ.
 
Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη που παρέχει στην Ελλάδα τη δυνατότητα κατακόρυφης αναβάθμισης του στόλου των εναέριων μέσων που διαθέτει για σκοπούς

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2021

OECD και κακοποίηση Γυναικών

Έρευνα του OECD, από την οποία προκύπτει πως στην Ελλάδα η κακοποίηση Γυναικών κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα - χαμηλότερα από τον Μ.Ο. του ΟECD - και ακόμα χαμηλότερα σε σχέση με κράτη με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και ισχυρή οικονομία, τα οποία συχνά επικαλούνται ως λειτουργικά πρότυπα προς μίμηση.

Αυτό αποδεικνύει, πως η κακοποίηση δεν αποτελεί Ελληνικό κοινωνικό φαινόμενο, αλλά δράση μιας νοσηρής θλιβερής μειοψηφίας Ανδρών
 
 
Ας μην αδικούμε λοιπόν τον λαό μας, τους Έλληνες.
Ας μην συμπαρασύρεται η Ελληνική κοινή γνώμη, και ιδιαίτερα η γυναικεία Ελληνική κοινή γνώμη, από το marketing εκείνων των μηχανισμών που επενδύουν στην διαίρεση και στην διχόνοια, που επενδύουν στην "μάχη των φύλων"
 
Για τους Έλληνες, πάντοτε
η Μητέρα,
η Αδερφή,
η Σύζυγος,
η Κόρη,
αποτελούσαν Ιερές έννοιες, και πάντοτε υπό προστασία και φροντίδα και μέριμνα και αγάπη.
 
Μην παγιδεύεστε - ιδιαίτερα εσείς οι Γυναίκες - από εισαγώμενες "κοινωνικές επαναστάσεις" οι οποίες στοχεύουν και προσβάλουν ευθέως την Οικογένεια, η οποία αποτελεί μαζί με την Πατρίδα και την Θρησκεία, τους πυλώνες εκείνους που κράτησαν όρθιο τον Ελληνισμό, στα βάθη αιώνων.
 
Ο εχθρός του εχθρού, είναι η Οικογένεια.
 
Η Οικογένεια συντηρεί τις Αξίες, τα Ιδανικά... και τα αναπαράγει. 
 
Αν πάψει η Οικογένεια, παύουν Όλα. (Υπογεννητικότητα)
 
Και ο Πυρήνας της Οικογένειας, είναι ο Άνδρας και η Γυναίκα. 
 
Πατέρας και Μητέρα.
 
Τίποτε άλλο.
 
Οι μηχανισμοί που προωθούν Ατζέντα με παραλλαγές του Οικογενειακού Πυρήνα ή την λεγόμενη Μάχη των Φύλων, το Φεμινιστικό Κίνημα και την ΛΟΑΤΚΙ Κοινότητα, είναι οι ίδιοι μηχανισμοί που προωθούν την Πολυπολιτισμικότητα, επιχειρόντας ανάμειξη με Πολιτισμούς οι οποίοι μάχονται ριζοσπαστικά και εξτρεμιστικά την υπόλοιπη Ατζέντα, δημιουργώντας συνθήκες μελλοντικού - μη αναστρέψιμου - κοινωνικού χάους.
 
Σκεφτείτε ψύχραιμα, ακηδεμόνευτα..
 

 

Δύσκολοι καιροί για ποίηση

Εχθές βράδυ παρέθεσα ενα ποίημα του Αγγέλου Σικελιανού επί τῃ επετείῳ του θανάτου του.
 
Ο Σικελιανός ανήκει "τετρακάθαρα" στον Εθνικισμό έργῳ τε και λόγῳ.
 
Όμως, το ελληνικό Πνεύμα εκτείνεται αναφανδόν και στην Αριστερά. Πολλοί ίσως να δυσαρεστηθούν
γι' αυτή την ισαποστασιακή δημοσίευση αλλά κάποιες φορές γράφουμε για να ευχαριστήσουμε την ψυχή μας και όχι για να εργαλειοποιήσουμε τα πάντα.
 
Το Σ/Κ βρισκόμουν στο Ναύπλιο. Η Πόλη αυτή, εκτός όλων των άλλων για τα οποία μπορεί να είναι υπερήφανη, είναι και το γεγονός πως αποτελεί γενέτειρα του ποιητή Νίκου Καρούζου.
 
Ο Νίκος Καρούζος υπήρξε ένα ταλέντο της γραφής και της ποίησης που ανήκει επισήμως στην Αριστερά. Σε αντίθεση με τον σπουδαίο Σικελιανό που γράφει για άυλα, υψηλά, ιστορικά και αρχαιοπρεπή, ο Καρούζος ως μεταπολεμικός ποιητής ασχολείται περισσότερο με τα μικρά, τα καθημερινά, τον έρωτα του απλού ανθρώπου, του εργάτη, τον θάνατο, βάζοντας κι ένα γλυκό, απρόσμενο άγγιγμα από Χριστιανοσύνη. 
 
Ο μόνος λόγος που ο Εθνικισμός στερείται εύρους διανοιών που να καταπιάστηκαν με τα μικρά και καθημερινά, είναι διότι τον κατάπιε η μεταπολεμική Δεξιά και έμεινε

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021

Περί συνεδρίου γονιμότητας και λοιπών θεμάτων

Κική Σονίδου

Το θέμα της υπογονιμότητας μας αφορά όλους, άντρες και γυναίκες, γιατρούς και μη γιατρούς. Στο εν
λόγω συνέδριο ήμουν επίτιμη προσκεκλημένη και είχα σκοπό να θίξω σοβαρά θέματα, κυρίως ορμώμενη από την καθημερινή μου συναναστροφή με τους ασθενείς μου αλλά και από την προσωπική μου εμπειρία. Επαναλαμβάνω ότι αφορά γυναίκες και άντρες γιατί οι τελευταίοι έχουν πιο πολλά προβλήματα από ότι φαντάζεστε! 
 
Ο σκοπός του συνεδρίου ήταν η ανάδειξη αυτών των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα ζευγάρια και η ενημέρωση που πολλοί άνθρωποι δυστυχώς δεν έχουν, ακόμη και πολλοί γιατροί. Ούτε εγώ γνώριζα πολλά πριν 2-3 χρόνια. 
 
Προφανώς προέκυψε ένα σοβαρό επικοινωνιακό θέμα το οποίο δημιούργησε πολλές αντιδράσεις. Όταν πρωτοείδα το βιντεάκι, πριν βγει στη δημοσιότητα, σχολίασα:
ωχ, αυτή η μαυρίλα τρομάζει, είναι γροθιά στο στομάχι αλλά κάπως έτσι μας βλέπουν οι γύρω μας. 
 
Έβαλα και τον εαυτό μου μέσα γιατί το βιώνω.

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2021

«Η Οδύσσεια μου» - Δίστομο 1944

Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 ήταν γυναίκες και οι 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 ετών. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Ελβετού George Wehrly, ο οποίος έφτασε στο Δίστομο λίγες μέρες μετά, μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
 
Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, ο άνθρωπος που βρέθηκε στο Δίστομο αμέσως μετά τη σφαγή, στο βιβλίο του «Η Οδύσσεια μου», γράφει για το γεγονός που τον σόκαρε θετικά στο τέλος του πολέμου:
 
«…Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο Emil Sandstrom, πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής,
διοργάνωσε μία δεξίωση για την περίσταση. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με τράβηξε στην άκρη σε μια γωνιά, μακριά από τα γέλια και φωνές, να μιλήσουμε ιδιαιτέρως. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: Οι Γερμανοί έσφαζαν επί τρεις μέρες τους κατοίκους του Δίστομου, κοντά στους Δελφούς, και στη συνέχεια έκαψαν το χωριό. Αν υπήρχαν επιζώντες, θα έχουν ανάγκη από άμεση βοήθεια. Το Δίστομο ήταν εντός της περιοχής ευθύνης μου για την προμήθεια τροφίμων και φαρμάκων. Πέρασα στο τηλεγράφημα στην Κλειώ [τη σύζυγό του] να το διαβάσει. Εκείνη έκλεισε τα μάτια και αμέσως αναχώρησε διακριτικά από τη γιορτή.

Τιμή και Δόξα στους Μάρτυρες του Διστόμου

Η συγκλονιστική μαρτυρία του επιζώντα της Σφαγής του Διστόμου (10 Ιουνίου 1944) Παναγιώτη Σφουντούρη: 
 
«Την ώρα της σφαγής βρισκόμουνα στο ισόγειο του Αγγελή Πίτσου, εγώ, η αδερφή μου Μαρία, η γιαγιά μου Κατερίνη Πίτσου με την κόρη της Ασήμω. Είμαστε κλεισμένοι μέσα γιατί ακούγαμε να πέφτουν σφαίρες από τη μεριά του Στειριού.
 
Για μια στιγμή βλέπουμε απ’ το γωνιακό παράθυρο να έρχονται γερμανικά αυτοκίνητα από το δρόμο του Στειριού και να σταματούν μπροστά στο Δημοτικό σχολείο προς του Ψημένου. Άρχισαν να κατεβάζουν άντρες από τα αυτοκίνητα. Εγώ, μικρός, δε γνώριζα αλλά η γιαγιά μου είπε πως ήταν τα παιδιά. Αργότερα έμαθα πως ήταν οι δώδεκα Διστομίτες νέοι που αιχμαλώτισαν στις Τσέρες το πρωί της σφαγής, όταν ερχόντουσαν από τη Λιβαδειά, οι Γερμανοί. 
 
Αφού τους κατέβασαν τους έστησαν στον τοίχο του σχολείου προς τη μεριά του σπιτιού του Βιτριόλη –

Πανουργιά και τους εκτέλεσαν. Μετά από λίγο από το άλλο παράθυρο βλέπουμε να μπαίνουν οι Γερμανοί στο διπλανό μας σπίτι, του Θανάση Καστρίτη. Εκείνη την ώρα η Σταμούλα Καστρίτη με τη μάνα της Θεοφανή Κοκκίνη ήταν στο φούρνο και ρίχνανε το ψωμί. Ο πατέρας της Σταμούλας και σύζυγος της Θεοφανής, ο Αγγελής Καστρίτης καθόταν στο πλατύσκαλο, το πέτρινο, της ξύλινης σκάλας. Οι Γερμανοί εισβάλλοντας σκοτώνουν τη γυναίκα και την κόρη της όπως φούρνιζαν. Ο γέρο Αγγελής έκαμε να σηκωθεί να ορμήσει. Του ρίχνουν και τον σωριάζουν.
 
Βλέποντας η γιαγιά μου να σκοτώνουν τον πατέρα, τη μάνα της και την αδερφή της έβγαλε μια φωνή που έσκισε τον αέρα. Αμέσως για καλή μας τύχη σηκώσανε τον καταρράχτη και μπήκαμε στο υπόγειο. Εγώ, η γιαγιά μου, η αδερφή μου και η ξαδέρφη μου η Ασήμω. Με το κλείσιμο του καταρράχτη έσυραν και μια κουρελού, έφτασαν και μπήκαν από την πόρτα της κουζίνας και βγήκαν από την άλλη της κυρίας εισόδου. Ύστερα από αρκετές ώρες βγήκε πρώτη η ξαδέρφη μου η Ασήμω, γύρω στα 17. 

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2021

Αφιερωμένο στην εθνική μας Κατίνα!

Για να υπάρξει έρωτας χρειάζεται Έλληνας ή Ελληνίδα , χρειάζεται δηλαδή ομόεθνο.
Ως έθνος ορίζεται κάτι πολύ συγκεκριμένο με τεράστια σημασία.
Το έθνος αποτελείται από ομόαιμους, ομόγλωσσους, ομοδοξους ανθρώπους που έχουν κοινά ήθη και έθιμα.
 
Αυτό σημαίνει ότι έχουν σχεδόν ίδια συμπεριφορά, ψυχοσύνθεση και κοσμοθεωρία γιατί όλα τα
παραπάνω μας διαμορφώνουν.
 
Πως να ερωτευτείς κάποιον που απέχει έτη φωτός από σένα σε όλα αυτά; 
 
Ο έρωτας είναι μια εγκεφαλική διεργασία που δημιουργείται από συναψεις και παράγει χημικές ενώσεις. 
 
Είναι μια ψυχική κατάσταση υπερβατική που προκύπτει από το συναισθηματικό άγγιγμα του πνεύματος. 
 
Σε όλες τις "φυλές του Ισραήλ " υπάρχουν και καλοί και άχρηστοι.
Ο πύργος της Βαβέλ ομως έπεσε. 
 
Ο Παρθενώνας ζει ακόμη. 
 
Εννοώ λοιπόν ότι δεν μπορείς παρά να βιώσεις έρωτα μέσα από τις

Βραδινές σκόρπιες σκέψεις για το συνάνθρωπο...

Συζητώντας αλλά και παρατηρώντας σχόλια διαφόρων ανθρώπων, έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα... Υπάρχουν αρκετοί που όντως έχουν αποδεχθεί την πραγματική πλευρά του επίσημου αφηγήματος και ενώ νιώθουν άβολα προσπαθούν και παλεύουν. Όντας γνώστες της κατάστασης αλλά και του παραμυθιού που έχουμε φάει ένα χρόνο τώρα, προσπαθούν να προστατέψουν τους οικείους τους και να προιδεάσουν τον συνάνθρωπο.

 
Εδώ έρχονται αντιμέτωποι με μία ανησυχητικά μεγάλη μερίδα ανθρώπων οι οποίοι αντιδρούν στην αλήθεια με φωνές, κοροιδίες, εκφοβισμό και αποδόμηση χαρακτήρα με αναληθείς ισχυρισμούς.
Γιατί όμως να έχουν τέτοια αντιμετώπιση; Γιατί... η αντίπερα όχθη, αποτελείται από ανθρώπους, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει μία εύθραυστη σφαίρα προστασίας (ελληνιστί safe zone) γύρω από τον εαυτό τους, και οτιδήποτε πάει να σπάσει αυτή την εύθραστη σφαίρα τους διαλύει και ενεργούν σπασμωδικά. 
 
Η έννοια του safe zone (αγγλιστί περιοχή ασφάλειας), είναι τόσο έντεχνα περασμένη μέσως της
ψυχολογίας στην σημερινή κοινωνία που έχει οδηγήσει στον περιορισμό του συναισθήματος και μας έχει κάνει εγωιστικά επιλεκτικούς στο τι θέλουμε να βιώσουμε. Πάνω από όλα ο άνθρωπος επιζητεί

ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΣ

Ὅταν μιὰ κοινωνία βρίσκεται σὲ κατάσταση βαθύτατης καὶ κυρίως ἀνέκκλητης παρακμῆς, τὸ σύστημα ἔρχεται κατὰ καιροὺς γιὰ νὰ ἐκτονώσει τὸν κοσμάκη πλασάροντας του τοὺς κάθε λογῆς Μιθριδάτηδες ὡς μιὰ ἀνώδυνη συμπολιτευόμενη ἀντιπολίτευση.
 
Ὅταν ἕνας χαζοχαρούμενος μασκοφορεμένος μαζοχυλὸς ἀντιδρᾶ μπροστὰ στὸν ἐπικείμενο ἀφανισμό του μὲ κορωνοπάρτυ, διασκεδάζει καὶ μὲ τὴν χαζοχαρούμενη μουσικὴ τοῦ Μιθριδάτη καὶ ἐκτονώνεται μὲ τὸν δῆθεν «καταγγελτικό του λόγο», ποὺ μόνο τὸ σύστημα δὲν βλάπτει, καθὼς σπεύδει νὰ τὸ κάνει καλύτερο στοχοποιώντας τὸν Μητσοτάκη ὡς τὴν ἀπόλυτη ἐνσάρκωση τοῦ κακοῦ, μὲ μοδάτα ἀντιφάδικα σπαραξικάρδια γιὰ τὰ προσφυγόπουλα ποὺ «βουλιάζουνε σ’ ὀδυνηρὰ βαλτόνερα», τὰ ἀριστερίστικα χριστιανοφαγικὰ μὲ τὰ «ἔξω ἀπ’ τὴν ἐνορία, οἱ προσκυνηταί διαδήλωση πορεία» καὶ γενικῶς ὅλο τὸ πληκτικὸ συνονθύλευμα τοῦ ἀριστεροφιλελέδικου διδακτισμοῦ. 
 
«Ἔ ὄχι, ρὲ ψηλέ», φέρε κι ἄλλα «προσφυγόπουλα», κλεῖσε τὶς ρημάδες τὶς ἐκκλησίες, διῶξε ἀπὸ τὴν ὑγειονομικὴ ἱερὰ ἐξέταση τοὺς κακοὺς χριστιανοταλιμπᾶν καὶ κράτα μόνο τοὺς προοδευτικοὺς καὶ τοὺς διαφωτισμένους, καλὸ τὸ λοκντάουν ἀλλὰ μὴν τὸ παρακάνεις μὲ ἄχρηστο αὐταρχισμὸ στὶς πλατεῖες,