Η σημασία στα νομικά κείμενα των διεθνών συμβάσεων
Όλες οι πράξεις τις οποίες κάνει η διοίκηση είτε αυτές αφορούν το υψηλότερο της επίπεδο δηλαδή την προεδρία της δημοκρατίας είτε το χαμηλότερο της το οποίο αποτελεί το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων της χώρας ξεκινούν από ένα κοινό χαρακτηριστικό, την επίκληση.
Στην αρχή κάθε κειμένου το δημόσιο οφείλει να επικαλείται τους νόμους κάτω από τους οποίους περιορίζεται και ταυτόχρονα στηρίζεται το κείμενο το οποίο ακολουθεί.
Εν προκειμένω στη συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας στο άρθρο 1 αποδέχονται και επικαλούνται η Ελληνική Δημοκρατία και η γαλλική Δημοκρατία ότι η συμφωνία την οποία υπογράφουν βρίσκεται μέσα στα αυστηρά πλαίσια διεθνών συμβάσεων τις οποίες έχουν υπογράψει και βρίσκονται σε πλήρη ισχύ.
Στο άρθρο 1 λοιπόν γίνεται επίκληση πολύ σημαντικών συμφωνιών της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης,του ΝΑΤΟ και νομικά αυτό σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση η συμφωνία αυτή Δεν μπορεί να υπερβαίνει ούτε να υποκαθιστά αυτά τα οποία επικαλείται.
Εδώ λοιπόν τίθεται το ερώτημα τι θα συμβεί αν η Γαλλία η Ελλάδα (με την Ελλάδα να έχει και το μεγαλύτερο πρόβλημα αλλά και τις περισσότερες πιθανότητες) δεχτούν επίθεση από κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του ΝΑΤΟ;
Διαβάζοντας επίσης το άρθρο 1 διαπιστώνουμε άλλο ένα θεματακι. Γίνεται επίκληση και των δύο συμφωνιών τις οποίες έχει υπογράψει ο Αλέξης Τσίπρας το 2015 και το 2016 αντίστοιχα...
Αλήθεια ο Αλέξης Τσίπρας για ποιο λόγο καταψήφισε, αφού οι συμφωνίες τις οποίες υπέγραψε ουσιαστικά άνοιξαν την πόρτα και έστρωσαν το χαλί για τη σημερινή συμφωνία;
Ζ.ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου