Πριν από κάποια χρόνια θεωρούμουν Μετριοπαθής.
Ήμουν πάντα υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων αλλά πάντα πίστευα ότι οι απαραίτητες δομές του κράτους πρέπει να είναι κρατικές. Ήμουν πάντα υπέρ της προσωπικής ευθύνης, κυρίως, για την υγεία άλλα και υπέρ της δημόσιας ασφάλισης. Πάντα ήμουν κατά της λαθρομετανάστευσης, ήμουν πάντα υπέρ της στρατιωτικής θητείας. Πάντα υπέρ των flat φόρων για όλη την κοινωνία (εκτός των εξαιρετικά αδύναμων) και πάντα κατά των επιδοματικών πολιτικών.
Ήμουν πάντα πολύ ελευθερικός στο τι μπορεί να κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή, αρκεί να μην ενοχλεί τους άλλους.
Το ντύσιμο μου ήταν κάτι μεταξύ πανκ-μπλακμεταλά, που και που πιο επίσημο και το χιούμορ μου πιθανότατα λίγο πιο τραβηγμένο και σκοτεινό. Επίσης ήμουν μπασίστας σε διάφορα σχήματα, χωρίς κάποια επιτυχία.
εγκληματικών οργανώσεων θα μπορούσαν να έχουν. Κατάπτυστες και εμπρηστικές που προκαλούν.
Σε άλλες εποχές θα έλεγε κάποιος ότι "μεγάλωσες" και αλλάζουν τα πράγματα. Η διαφορά είναι ότι όλες αυτές οι απόψεις που έχω ήταν αυτές που υπήρχαν από την αρχή της ανθρωπότητας και το κυριότερο, προς υπεράσπιση μου, είναι, πως βλέποντας αυτούς που έχουν "αντίθετες" (χρησιμοποιώ τη λέξη αυτή για να επιταχύνω τη σκέψη μου) απόψεις, τον τρόπο που ζουν, την συμπεριφορά τους, τις ηττοπαθείς νιχιλιστικές και ανελέητα λάγνες τους στάσεις επιβεβαιώνω τη μαζική αυτή ψύχωση και υστερία. Αυτή η κουλτούρα θα είναι απλά μια παρένθεση σε αυτό που λέμε ιστορία, ο λόγος είναι ότι όλες αυτές οι απόψεις στηρίζονται κυρίως σε κατώτερα ένστικτα και θέσεις σχετικά με "συναισθήματα" παρά σε κάποια πρόταση για λύση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη σημερινή εποχή. Το μόνο που προσφέρεται είναι μία ανακούφιση για αποφυγή ανάληψης ευθυνών για την "κακοτυχία" του καθένα και την αποφυγή καταβολής οποιασδήποτε προσπάθειας.
Το πιο σημαντικό;
Τα άτομα αυτά βασίζονται ξεκάθαρα στη δουλειά άλλων, στο σύστημα, την ελίτ που προωθεί τις τάσεις αυτή που βάζει παντού θεμέλια μέσω των κράτων-υπηρετών της και σε μίκρο-επίπεδο σε κακούς ή ανύπαρτκους γονείς, για να σταθούν εκεί που είναι, χωρίς καμία πραγματική πρόοδο ή εξέλιξη. Όσα βήματα πίσω και αν έκανε η ανθρωπότητα λόγω της κουλτούρας της πολιτικής ορθότητας, του πραγματικού ολοκληρωτισμού, αλλά και τα άλλα ακραία που βιώνουμε και ακούμε, ακόμα και για την ύλη της βιολογίας Ά Γυμανσίου, θα είναι απλά μία μικρή περίοδος που θα περάσει και θα εξαφανιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου