λιτανεία φτώχειας και δυστυχίας και όχι η σημαντικότερη πρόοδος στο βιοτικό επίπεδο όλης της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτό που συνέβη στη Βρετανία μεταξύ του 1840 και του 1900 ήταν ένα πραγματικό θαύμα, αφού μια χώρα με ραγδαία αυξανόμενο πληθυσμό κατάφερε να μειώσει δραστικά την φτώχεια, το έγκλημα, τις ασθένειες και τον αναλφαβητισμό, μια εποχή άνευ προηγουμένου βελτίωσης στις ζωές των περισσότερων ανθρώπων...
Η Βικτωριανή εποχή είναι η μοναδική εποχή που κρίνεται από την κατάσταση που παρέλαβε- την απελπιστική φτώχεια της εποχής του "Όλιβερ Τουίστ"- και όχι από την κατάσταση που άφησε, την σαφώς πιο πλούσια και υγιέστερη περίοδο της Μπελ Εποκ. Οι Βικτωριανές αξίες που σήμερα χλευάζουμε δεν προκάλεσαν την αθλιότητα αλλά ήταν μια απάντηση σε αυτή, και μάλιστα ιδιαίτερα πετυχημένη...
Η ειρωνεία της σύγχρονης εχθρότητας προς τις "Βικτωριανές αξίες" ήταν πως αυτή που υπήρξε κατεξοχήν σεμνότυφη και ηθικοπλαστική ήταν η Αριστερά εκείνης της εποχής. Οι Χαρτιστές που έκαναν εκστρατεία υπέρ της καθολικής ψηφοφορίας απαγόρευαν στις συναντήσεις τους τις "υπαινικτικές αγκαλιές", ενώ τα παντρεμένα μέλη μιας από τις σοσιαλιστικές κοινότητες που είχαν επηρεαστεί από τις ιδέες του Owen δεν έπρεπε να έχουν σεξουαλικές επαφές "περισσότερο από μια φορά στα δύο ή τρία χρόνια".
Ο ρόλος που έπαιξαν τα εθελοντικά σωματεία και οι χριστιανικές φιλανθρωπικές οργανώσεις σε αυτές τις αλλαγές εχεί σήμερα ξεχαστεί γιατί στα μυαλά μας τα πάντα είναι δουλειά του κράτους. Όλοι μαθαίνουμε στο σχολείο για τον "Νόμο περί Εκπαίδευσης" του 1870, αλλά είχαν γίνει τεράστιες βελτιώσεις στους δείκτες γραφής και ανάγνωσης πολύ πιο πριν, κυρίως εξαιτίας των φτηνών ιδιωτικών σχολείων, και ήδη το 1851 τα δυο τρίτα των παιδιών σε ηλικία Δημοτικού στην Αγγλία και στην Ουαλία πήγαιναν στο σχολείο τελείως εθελοντικά. Ομοίως, ένα εθελοντικό κράτος πρόνοιας υπήρχε πολύ πριν έρθουν στην εξουσία οι Εργατικοί. Το 1901 τα αλληλοβοηθητικά σωματεία είχαν 5,47 εκατομμύρια μέλη, δηλαδή πάνω από τους μισούς ενηλικους άνδρες, και πρόσφεραν παροχές στο 40% των ενήλικων ανδρών.
Η κυβέρνηση του Κλέμεντ Ατλι δεν δημιουργησε το βρετανικό κράτος πρόνοιας, απλά το εθνικοποίησε.» "
( Ed West, "Tory Boy : Memoirs of the Last Conservative", https://www.amazon.co.uk/.../ref=ppx_od_dt_b_asin_title.... Στην φωτογραφία, το παραθαλάσσιο θέρετρο του Scarborough, στο Yorkshire, κατά τη Βικτωριανή εποχή )
T.CHORMOVITIS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου