και αυτήν την φορά, αρχίζουν να ξεδιπλώνονται σταδιακά περίεργες αντιλήψεις στον δημόσιο διάλογο…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε τα αυτονόητα, υποβάλλοντας ταυτόχρονα ορισμένες επίσης αυτονόητες ερωτήσεις στους ενορχηστρωτές αυτής της περίεργης ερμηνευτικής χορογραφίας...
Η απόφαση της Τουρκίας να εκδώσει μια παράνομη NAVTEX για υδρογραφικές έρευνες στο Β. Αιγαίο, είναι απόφαση αμιγώς πολιτική και η ευρύτερη γεωπολιτική της διάσταση δεν αμφισβητείται. Δεν είναι λοιπόν προϊόν ενός αθώου και άδολου επιστημονικού ερευνητικού προγράμματος που βρίσκεται σε εξέλιξη και ως εκ τούτου ουδείς δικαιούται να την αντιμετωπίζει ως τέτοια, υποβαθμίζοντας στην πράξη την πραγματική σημασία της.
Η συγκεκριμένη απόφαση ως αμιγώς πολιτική, ενσωματώνει συγκεκριμένες σκοπιμότητες και επιδιώξεις. Τι ακριβώς προτείνουν λοιπόν όσοι επανενεργοποίησαν βεβιασμένα τον κλασικό φερετζέ της «σύνεσης»;
Να αποτολμήσουμε να τις διαβάσουμε αυτές τις επιδιώξεις ή να τις αγνοήσουμε;
Να επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τα στρατηγικά χαρακτηριστικά που αφορούν στον σκληρό πυρήνα τους ή να υποκριθούμε πως δεν υπάρχουν κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας για μια ακόμη φορά;
Να υπάρξει Ελληνική παρέμβαση με τρόπο ενεργητικό στις εξελίξεις ή να επιλέξουμε γι ακόμη μια φορά τον εθνικά επιζήμιο ρόλο του... παθητικού και διακριτικού θεατή επωμιζόμενοι και το ανάλογο κόστος;
Να ζητήσουμε σιωπηλά από τον μεγαλοδύναμο να βάλει το χέρι του ελπίζοντας πως δεν θα πέσει ο μουτζούρης στο δικό μας το χέρι ή να αρχίσουμε επιτέλους να ασχολούμαστε σοβαρά και υπεύθυνα με τα του οίκου μας; Τι ακριβώς προτείνουν;
Ισχυρίζονται, ότι οι προαναγγελθείσες υδρογραφικές εργασίες του «ΤΣΕΣΜΕ» δεν συνιστούν παραβίαση κυριαρχικού δικαιώματος της χώρας... Και τι ακριβώς σηματοδοτεί κύριοι η αυθαίρετη τουρκική απόφαση να εκδώσει NAVTEX η Σμύρνη και όχι η Λήμνος η οποία έχει και την αρμοδιότητα για την ευρύτερη περιοχή; Αμέλεια; Απλή παρατυπία; Ατυχές συμβάν που δεν έχει κανένα ευρύτερο αποτύπωμα μέσα στον χρόνο; Πιστεύει κανείς σοβαρά ότι η Τουρκία θα επέλεγε την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή να προβεί σε μια κίνηση «έτσι για την πουτ@νιά» και χωρίς ευρύτερες στρατηγικές επιδιώξεις; Αμφισβητείται με αυτήν την αυθαίρετη απόφαση κάτι που οφείλουμε να ΜΗΝ παραχωρήσουμε ναι ή όχι; Και αν αμφισβητείται δικαίωμα που οφείλουμε να μην παραχωρήσουμε, τότε ποια θα πρέπει να είναι η ενδεδειγμένη απάντηση της Ελλάδας; Υπάρχουν μηνύματα που οφείλει να εκπέμψει; Υπάρχουν πρωτοβουλίες κινήσεων που θα πρέπει να αναλάβει χωρίς καθυστέρηση; Υπάρχει μέτρο μιας αδιαπραγμάτευτης αποφασιστικότητας την οποία θα πρέπει να καταδείξει έναντι πάντων ή όχι;
Μπορεί το συγκεκριμένο περιστατικό να αξιολογηθεί αποσπασματικά ή μήπως οφείλουμε να το συνεκτιμήσουμε σωρευτικά και σε απόλυτη συνάφεια με όλα όσα έχουν προηγηθεί το κρίσιμο εξάμηνο των αυξημένων εντάσεων που προηγήθηκε;
Μπορεί το συγκεκριμένο περιστατικό να αξιολογηθεί αποσπασματικά ή μήπως οφείλουμε να το αξιολογήσουμε στην απόλυτη συνάφειά του με την αναθεωρητική ατζέντα με την οποία διεμβολίζει η Τουρκία τις διμερείς "διερευνητικές" που στην ουσία τους συνιστούν καραμπίνατες διαπραγματεύσεις;
Τι ακριβώς εννοούν όσοι προβάλουν την άποψη ότι δεν πρέπει να στρατιωτικοποιηθούν οι υδρογραφικές έρευνες; Σε ποιον απευθύνουν αυτήν την προτροπή; Στην Τουρκία που σχεδιάζει να συνοδεύσει ένα βοηθητικό πλοίο του τουρκικού πολεμικού Ναυτικού ΚΑΙ με έτερα πολεμικά πλοία; Ή μήπως τελικά προτείνουν στην χώρα μας, να παραμείνει ΚΑΙ ΠΑΛΙ ο κατεξευτελισμένος απών από το πεδίο, με τους Τούρκους να κάνουν πάρτι προκλητικότητας και υπερσυσσώρευσης καινούριων τετελεσμένων;
Ποια θα ήταν η στάση και ο σχεδιασμός αντιμετώπισης στον οποίο θα κατέφευγε οποιαδήποτε άλλη χώρα, εάν ευρίσκετο αντιμέτωπη με μια πρόκληση που θα είχε τα ίδια ή ανάλογα χαρακτηριστικά;
Ποιό ακριβώς μήνυμα θα εκπέμψει η χώρα έναντι της Τουρκίας αλλά και των "συμμάχων" της, αν επιλέξει να παρακολουθεί τα διαδραματιζόμενα από τις ειδήσεις, έχοντας ουσιαστικά αποδεχτεί ότι σε περιοχή που ο έλεγχος ανήκει στην Λήμνο, η Τουρκία έχει το δικαίωμα να υφαρπάζει αυθαίρετα την σκυτάλη και να κάνει παιχνίδι και την ίδια στιγμή η χώρα μας να κάνει απλώς τουμπεκί;;;
Ειλικρινά είναι να αναρωτιέται κανείς για το πώς φαντάζονται όλοι αυτοί η κύριοι την επόμενη μέρα. Ως πότε και μέχρι που πιστεύουν ότι θα πρέπει η πατρίδα μας να κυνηγά το νεοπαγές φοβικό σύνδρομο που απαιτεί να μην είμαστε εμείς αυτοί που θα κατηγορηθούμε για μαξιμαλισμό στην αντίδραση που θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα τις "διερευνητικές".
Επίλογος…
Και τι να κάνουμε; Να το βουλιάξουμε και να πάμε για πόλεμο; Λένε… Όχι κύριοι… Να μην το βουλιάξουμε και να μην πάμε για πόλεμο. Να σκεφτούμε όμως στρατηγικά και να μετατρέψουμε την τελευταία τουρκική πρόκληση σε κορυφαία εθνική ευκαιρία. Να αναγκάσουμε τους παραδοσιακούς αβανταδόρους τους να τους μαζέψουν, ώστε να μην κληθούν να πληρώσουν και αυτοί το βαρύτατο κόστος της ανοχής τους στους λεονταρισμούς του πειρατή…
Να τους θυμίσουμε πως η εποχή του «Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ» έχει περάσει ανεπιστρεπτί και ότι η ηθική τους υποχρέωση απέναντι σε εκείνο το ντροπιαστικό «ευχαριστώ», παραμένει απαράγραπτη απέναντι σε μια Ελλάδα που απαιτεί τώρα: Την απερίφραστη καταδίκη του αφηγήματος των «γκρίζων ζωνών» που ήταν απότοκος εκείνου του «ευχαριστώ», αλλά ΚΑΙ την ρητή τους δέσμευση για την απαρέγκλιτη εφαρμογή των προβλέψεων του Διεθνούς Δικαίου, στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο.
Όχι… Να μην το βουλιάξουμε και να μην πάμε σε πόλεμο. Να διαμηνύσουμε όμως με σαφήνεια πως αν δεν τους μαζέψουν αμέσως, ο πόλεμος είναι πιο κοντά από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. Να μπλοκάρουμε τις διαδικασίες που είναι σε εξέλιξη. Να αναγκάσουμε όλους όσους επενδύουν τα μέγιστα σε αυτές, σχεδιάζοντας στο παρασκήνιο ακόμη και την Ιφιγενειοποίηση της Ελλάδας και της Κύπρου, να βρεθούν ενώπιον των ευθυνών τους.
Να απαιτήσουμε σαφείς εγγυήσεις για το απαραβίαστο των συνόρων. Να αναλάβουμε επιτέλους την πρωτοβουλία για μια συνολική διπλωματική αντεπίθεση, δρομολογώντας άμεσα, όλα όσα θα έπρεπε να είχαν γίνει ήδη από χθες, τουμπάροντας την παρτίδα και αναλαμβάνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαμόρφωση των κανόνων του παιχνιδιού.
Είναι λοιπόν πολλά και σημαντικά αυτά που μπορούν και επιβάλλεται να γίνουν, αλλά δυστυχώς το πολιτικό προσωπικό της χώρας επιμένει να μιλά απλώς για "αχρείαστη'' κίνηση, προκαλώντας θυμηδία στους Ισλαμιστές. Δυστυχώς δείχνει να αγνοεί πως η προγραμματισμένη Υδρογράφηση από το «ΤΣΕΣΜΕ», συνιστά έμπρακτη αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, από την στιγμή που δεν έχει διασφαλιστεί η απαραίτητη ελληνική άδεια για εργασίες στην συγκεκριμένη περιοχή. Αυτό λέει το διεθνές Δίκαιο. Πρόκειται για παρέμβαση επί της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας η οποία μπορεί μεν να μην έχει ακόμη οριοθετηθεί, ωστόσο με βάση το Διεθνές Δίκαιο, υφίσταται ipso facto και ab initio.
Η Ελληνική πολιτική τάξη, για μια ακόμη φορά επέλεξε στον λάθος χρόνο τον λάθος τρόπο για να διαχειριστεί μια σοβαρή εθνική πρόκληση. Όφειλε να αναβαθμίσει στο μέγιστο την βαρύτητα της πρόκλησης και να παγιδεύσει σε πολλαπλά αδιέξοδα την τουρκική επιθετική στρατηγική. Αντί αυτού επέλεξε να την υποβαθμίσει δραματικά, ακυρώνοντας ένα ανέλπιστο τακτικό πλεονέκτημα που εξασφάλισε στην χώρα μας η Τουρκική πειρατική αλητεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου