ως αφέντες
Το να μπορεί κάποιος να εναλλάσσεται μεταξύ δύο ιδιοτήτων (ειδικά μεταξύ ενός επιστήμονα και ενός απλού πολίτη) είναι μία δύσκολη υπόθεση, αλλά συνάμα άκρως ικανοποιητική, διότι σου επιτρέπει να βλέπεις οποιοδήποτε γεγονός σφαιρικά και να έχεις πλήρη εικόνα των συνεπειών, ειδικά όταν μιλάμε σε επίπεδο κρατών ή/και κοινωνιών.
Με αφορμή τα παραπάνω άρθρα που θα διαβάσετε, θα εναλλάσσομαι μεταξύ επιστήμονα και απλού Έλληνα πολίτη και θα δούμε λίγο γιατί ουσιαστικά η ψηφιοποίηση όπως την δομούν έχει περισσότερα μειονεκτήματα, από ότι πλεονεκτήματα.
Για τις βασικές αρχές της ευρωπαϊκής ψηφιακής στρατηγικής, μιλούν για ένα περιβάλλον μετά-COVID. Τη στιγμή που το αφήγημα της επικινδυνότητας του κορονοϊού είχε αρχίσει να καταστρέφεται από τον Οκτώβρη του 2020 και να αμφισβητούνται τα κατοχικά μέτρα που πήραν όλες οι κυβερνήσεις, αυτόματα μας μπαίνει στο μυαλό η ιδέα, ότι η φράση μετα-COVID, είναι απλά μια δικαιολογία… η όλη ιστορία του κορονοϊού ένα προπέτασμα καπνού, για να «επισπεύσουν» όπως λένε την μετάβαση στην «ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ».
Αναφέρουν για ψηφιακές υπηρεσίες, διαχείριση/οικονομία δεδομένων (data economy), ψηφιακή φορολογία, ψηφιακή δικαιοσύνη και εκεί που μου χτύπησε τελείως αρνητικά (σαν απλός πολίτης) είναι στα ψηφιακά προσόντα/εκπαίδευση, και στην ευρωπαϊκή ψηφιακή ταυτοποίηση.
Εκεί που αναθάρρησα κάπως (σαν επιστήμονας) είναι στο κομμάτι της υγείας, γιατί οι νέες τεχνολογίες που θα δω, θα με βοηθήσουν στην ανάπτυξη νέων διαγνωστικών τεστ ή/και φαρμάκων, τα οποία με τη σειρά τους θα συνεισφέρουν αποδοτικά στην υγεία των ανθρώπων. Αλλά όλα αυτά δυστυχώς είναι ακόμα σε θεωρητικό επίπεδο ελπίδας.
Αν αναλύσουμε αυτά τα οποία μου έκαναν αρνητική εντύπωση, ας φανταστούμε το εξής σενάριο. Τα παιδιά στο προσεχές μέλλον, θα έχουν κυρίως ψηφιακά προσόντα. Θα κόψουν εντελώς μαθήματα που σχετίζονται με την καλλιέργεια του νου. Ο σκοπός είναι να εκπαιδευτούν μόνο στο να συντηρούν τα ψηφιακά συστήματα τα οποία θα μας διέπουν. Θα μπούμε σε ένα σύστημα, στο οποίο θα φορολογούμαστε με βάση κάποιους παγκόσμιους κανόνες.
Ουσιαστικά η παγκόσμια κυβέρνηση θα μπορεί να ανεβοκατεβάζει φόρους σαν να είναι ανελκυστήρες. Όχι πως η δική μας κυβέρνηση δεν το κάνει, αλλά ακριβώς επειδή σε άλλες χώρες η φορολογία είναι πιο ευνοική, αυτό πρέπει να εκλείψει. Ας πούμε ότι κάνει κάποιος ένα έγκλημα. Κλέβει. Ή σκοτώνει. Η ψηφιακή δικαιοσύνη, ουσιαστικά θα αποτελείται κυρίως από ένα σύστημα AI στο οποίο θα έχει περαστεί μία σειρά κανόνων και αποφάσεων. Τι σημασία θα έχει αν σκότωσες -καταλάθος- ενώ ήσουν σε άμυνα; Τι σημασία θα έχει αν έκλεψες γιατί δεν είχες να φας; Οι δικαστές πιθανόν να έχουν έναν ρόλο επόπτη, θα είναι λίγοι και θα υπάρχουν για να μπορούν να παρακάμπτουν το σύστημα, και να εκτελούν τις ψηφιακές «εμπορικές» συναλλαγές τους αθόρυβα.
Όσον αφορά την ψηφιακή ταυτότητα, φυσικά όλα μας τα στοιχεία θα είναι αποθηκευμένα εκεί μέσα και το κύριο στοιχείο ταυτοποίησης θα είναι ένας αριθμός παρά ο συνδυασμός ένος ονόματος με πρόσωπο. Όσοι δεν δεχτούν να ενταχθούν στην ψηφιοποίηση αυτή, φυσικά θα απορριφθούν σαν σκουπίδια και στην χειρότερη θα εκδιωχθούν ή θα πεθάνουν.
Σχετικά με τους μισθούς και τις αποταμιεύσεις, δε θα έχουν κάποιο ουσιαστικό αντίκρυσμα και τα χρήματα θα είναι άϋλα, απλά ψηφιακά νούμερα σε έναν υπολογιστή. Όποτε θα θέλει το σύστημα, αλλάζει τα νούμερα στην οθόνη της καρτέλας του καθενός και μένουμε χωρίς τίποτα. Ένα DELETE και ENTER είναι. Τόσο απλο!
Η όλη διαδικασία προφανώς και έχει ξεκινήσει, παίρνοντας σαν αφορμή τον κορονοιό και προσπαθώντας να αποδεκατίσουν την ομάδα των μεγάλων σε ηλικία ανθρώπων. Γιατί άραγε να ξεκίνησαν τα εμβόλια από τους αρκετά μεγάλους σε ηλικία πρώτα; Υποθέτω ότι ένας υπερήλικας είναι ο τελευταίος που θα καταφέρει να μάθει να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες, επομένως (κατά τα δικά τους μέτρα και σταθμά), πρέπει να φύγει.
Χτες μόλις το Ευρωπαικό κοινοβούλιο (ανάμεσα τους και ο φίλτατος πρωθυπουργός μας, του οποίου το νέο παρατσούκλι έμαθα ότι είναι Mr. Bean), κάλεσε έκτακτη συνέλευση για την επίσπευση της εγκαθίδρυσης της παγκόσμιας διακυβέρνησης, χρησιμοποιώντας ξανά την δικαιολογία του κορονοιού. Βιάζονται ακόμα πιο πολύ, μάλλον φταίει ότι ξυπνάει ο κόσμος νωρίτερα από ότι υπολόγιζαν, και πρέπει να αποτελειώσουν τους στόχους της ατζέντας τους πάση θυσία.
Σαν ένας απλός Έλληνας πολίτης λοιπόν, η προσπάθεια αυτή στην μετάβαση μιας ψηφιακής κυριαρχίας, μόνο δυσοίωνη είναι, γιατί οξύνει τις κοινωνικές διαφορές, οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι και αυτοί που θα είναι τυχεροί και ΑΡΚΕΤΑ υγιείς ώστε να μπορούν να επιβιώσουν, θα εργάζονται από το πρωί έως το βράδυ για να συντηρήσουν ένα ολόκληρο ψηφιακό σύστημα του οποίου τα οφέλη θα απολαμβάνουν ελάχιστοι.
Μας δηλώνουν φανερά που το πάνε, σε μια παγκόσμια κοινωνία χωρίς δικαιώματα, χωρίς συναίσθημα, στην αυτοματοποίηση του ανθρώπου, απογυμνωμένου από κάθετι που τον κάνει ΑΝΘΡΩΠΟ. Είμαστε πλέον οι κοινωνίες από τη μια πλευρά και οι Ηγεσίες που εκλέξαμε από την άλλη. Είναι η ώρα των αποφάσεων! Για εμάς, για το παρελθόν μας, για τα παιδιά μας.
Μετά τιμής και σεβασμού προς τον συνάνθρωπο,
Ποντίκας Δημήτριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου