Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν πως ο Μάης του '68 είναι η "μπανανόφλουδα" που πέταξε η γνωστήκλίκα που "τρέχει" τις ΗΠΑ, απέναντι στο κράτος του Ντε Γκωλ, ο οποίος οραματιζόταν μια Ευρωπαϊκή αμυντική συμμαχία έξω από το ΝΑΤΟ. Αν αυτό συνέβαινε, η αποδυνάμωση του Οργανισμού Ευρωατλαντικού Συμφώνου θα ήταν τέτοια, που πρακτικά δεν θα ήταν δυνατόν η Αμερική να λαμβάνει μονομερώς αποφάσεις για την διεξαγωγή πολέμων στο όνομα της "Δημοκρατίας", όπως αυτή προσδιορίζεται από το δυτικό αφήγημα, με εργαλείο την στρατιωτική ισχύ του ΝΑΤΟ.
50 χρόνια μετά, η Γαλλία εξακολουθεί να έχει βλέψεις για δημιουργία σφαίρας δικής της επιρροής, ενώ στρατιωτικά αποτελεί έναν γίγαντα μεταξύ γιγάντων.
Η Γαλλία εδώ και καιρό άπλωσε το χέρι της προς την Ανατολική Μεσόγειο. Η Κύπρος έκανε την κίνηση και το έπιασε, γι' αυτό και είδαμε γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη στο νησί, και για αυτό παρακολουθούμε την συζήτηση περί δημιουργίας γαλλικής στρατιωτικής βάσης. Γιατί όχι; οι αντίστοιχες αγγλικές όχι μόνο δεν υπεράσπισαν το ελληνικό στοιχείο της νήσου, αλλά μηχανεύτηκαν σχέδια κατ' αυτού.
Τον Ιανουάριο, ο Μακρόν υπέγραψε αμυντική συμφωνία με τον Μητσοτάκη, και επικοινωνιακώς κινήθηκε ιδιαιτέρως επιθετικά κατά της Τουρκίας, με την οποία έχει λόγους να ειναι εχθρικός αναφορικά και με τις μεθοδεύσεις των Τούρκων στη Λιβύη. Έξι μήνες μετά την ελληνογαλλική συμφωνία, αφού μάλλον δόθηκαν οι κατάλληλες εντολές τόσο από το κέντρο της "Ευρώπης" όσο και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η συμφωνία αυτή καταργήθηκε απο μέρους μας και σήμερα βρισκόμαστε προ των γεγονότων που αφορούν την αδήλωτη ΑΟΖ μας.
Η Γαλλία είναι ένας από τους βασικότερους προμηθευτές σύγχρονων όπλων για την Αίγυπτο, επέδραμε στρατιωτικώς στην Λιβύη κατά των τουρκικών βάσεων, φέρεται μάλλον φιλικά προς την πλευρά του Χαφτάρ, ο Πρόεδρός της ήταν ο πρώτος αρχηγός κράτους που επισκέφθηκε τον Λίβανο μετά την φονική έκρηξη της Βηρυτού, είναι θα λέγαμε καταφανής η εξωστρέφεια του γαλλικού κράτους προς την Ανατολική Μεσόγειο και δείχνει πως τα συμφέροντά μας συμπλέουν. Σε αυτήν την εξωστρεφή πολιτική, η Ελλάς θα ήταν ένα ιδανικό περιφερειακό κέντρο διαθέτοντας μια τεράστια θαλάσσια έκταση μία (ακόμα) σεβαστή στρατιωτική ισχύ και όντας ένα κομβικό σημείο για την περιοχή.
Φαίνεται όμως πως οι "στρατηγικοί σύμβουλοι" του Πρωθυπουργού αλλά και ο ίδιος, γοητεύονται με κάποιον τρόπο από την Γερμανία και τον Αμερικανικό παράγοντα και δεν τα βλέπουν όλα αυτά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου