Το καθημερινό πολιτικό βιτριόλι των ΜΜΕ κατά του Δονάλδου Τράμβιου
δεν έχει να κάνει
προσωπικά με τον Δονάλδο Τράμβιο — έχει να κάνει με το
γεγονός πως το δυτικό μιντιακό κατεστημένο της Liberal Elite έχασε τον
έλεγχο αυτών που αποκαλούνε απαξιωτικά ως αξιοθρήνητους (deplorables),
δηλαδή των απλών καθημερινών ανθρώπων, που αναζητούμε νόημα στην ζωή μας
μέσα από το τρίπτυχο: πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Η Liberal Elite είναι
μια διεθνής ελίτ, ακραίας φιλελεύθερης ιδεολογίας, της οποίας
γνωρίζουμε πολλά puppets (λ.χ. Ομπάμα, Μπους, Τριντό, Μέρκελ, Μακρόν),
αλλά ελάχιστους puppeteers (λ.χ. Τζoρτζ Σόρος) και η οποία ασπάζεται το
τρίπτυχο: απατρία-ανοησία-ανωμαλία (ανοησία όχι ως χαζομάρα, αλλά ως
έλλειψη νοήματος). Πολιτικοί της αντίπαλοι είναι οι εθνικές ελίτ των
διαφόρων Δυτικών χωρών, οι οποίες αδυνατούν πλέον, καθότι διασπασμένες,
να προφυλάξουν τους Δυτικούς λαούς τους από τον εκφυλισμό, αλλά και τον
εν γένει Δυτικό πολιτισμό από την αυτοχειρία (δηλαδή της διαστροφής του
Έλληνα λόγου, της Ιουδαιοχριστιανικής ηθικής και της Ρωμαϊκής
Respublica, επιστρέφοντας έτσι στην βαρβαρότητα). Πρώτος ο Μπέρνι
Σάντερς, ο αρχηγός της σοσιαλιστικής πτέρυγας των Δημοκρατικών της
Αμερικής, κατονόμασε την Liberal Elite ως την κύρια αιτία
καταποντισμού των Δημοκρατικών στις εκλογές του ’16, μιας και οι σοσιαλιστές του Δημοκρατικού κόμματος, που απεχθάνονται βαθιά την Liberal Elite, ψήφισαν μαζικά Δονάλδο Τράμβιο, γι’ αυτό άλλωστε είχαμε την μεγαλύτερη πολιτική έκπληξη όλων των εποχών.
Ο Δονάλδος Τράμβιος προέρχεται από μια πλούσια —εθνική— ελίτ, αλλά είναι αποστάτης της τάξης του, όπως ο Περικλής, στην Αρχαία Αθήνα του 5ου αι. π.Χ., που αν και πλούσιος Αριστοκρατικής καταγωγής, επέλεξε τελικά να εκφράσει όχι τους λίγους, αλλά τους πολλούς, τολμώντας το δυσκολότερο πράγμα για έναν πολιτικό: να λέει την αλήθεια στους πολίτες. Έτσι ο Δονάλδος Τράμβιος μας είπε την αλήθεια για την λαθρομετανάστευση, την κλιματική αλλαγή, το Ισλάμ, τον Ομπάμα, την ΕΕ, το Brexit, την Κίνα, το Ιράν, το Ισραήλ, τα ΜΜΕ, τα Social Media, το Lockdown, την υδροξυλοχλωροκίνη, τους Antifa κοκ. Σε ένα παιχνίδι για ρήτορες όπως είναι η πολιτική, ο Δονάλδος αποδείχθηκε όχι μόνο εξαιρετικός ρήτορας, αλλά και εντυπωσιακά αποτελεσματικός σε ό,τι καταπιάστηκε (ρητόν είναι το σαφές — όχι η εύγλωττη αερολογία του Αβραμόπουλου, ούτε η εύγλωττη μπουρδολογία του Βενιζέλου, ούτε η εύγλωττη ασυναρτησία της Κανέλλη). Όσοι θέλουμε να απαλλαγούμε από την πολιτική κηδεμονία των Social Media, την καθημερινή απειλή φίμωσής μας και το ύπουλο deboosting, οφείλουμε να υποστηρίξουμε ενεργά τον Δονάλδο Τράμβιο στην επανεκλογή του (επηρεάζοντας το ελληνικό λόμπι που είναι πανίσχυρο). Έχει απείρως μεγαλύτερη σημασία για την την ηθική υγεία των παιδιών μας η επανεκλογή Δονάλδου Τράμβιου από τα ψευτοδιλήμματα των Ελλαδικών εκλογών.
Οι του τρίπτυχου: πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, θεωρούμαστε από τα ΜΜΕ ηλίθιοι, ξεπερασμένοι και οπισθοδρομικοί αφού δεν καταλαβαίνουμε τα σοβαρά θέματα του «μέλλοντος», τα οποία επιτέλους θα «προάγουν» την ανθρωπότητα: τα «no borders», ο αντιχριστιανισμός και τα «67 φύλα». Ωστόσο στην πραγματικότητα έχουμε καταλάβει από την μία και μοναδική ζωή μας περισσότερα απ' όσα θα καταλάβουν αυτοί στις 100 μετεμψυχώσεις τους.
Συνελόντι ειπείν, ο Δονάλδος Τράμβιος ελκύει οπαδούς που θέλουν να τους βλέπουν οι άλλοι όπως τους βλέπει ο Δονάλδος Τράμβιος: με σεβασμό.
D.Ziamparas
καταποντισμού των Δημοκρατικών στις εκλογές του ’16, μιας και οι σοσιαλιστές του Δημοκρατικού κόμματος, που απεχθάνονται βαθιά την Liberal Elite, ψήφισαν μαζικά Δονάλδο Τράμβιο, γι’ αυτό άλλωστε είχαμε την μεγαλύτερη πολιτική έκπληξη όλων των εποχών.
Ο Δονάλδος Τράμβιος προέρχεται από μια πλούσια —εθνική— ελίτ, αλλά είναι αποστάτης της τάξης του, όπως ο Περικλής, στην Αρχαία Αθήνα του 5ου αι. π.Χ., που αν και πλούσιος Αριστοκρατικής καταγωγής, επέλεξε τελικά να εκφράσει όχι τους λίγους, αλλά τους πολλούς, τολμώντας το δυσκολότερο πράγμα για έναν πολιτικό: να λέει την αλήθεια στους πολίτες. Έτσι ο Δονάλδος Τράμβιος μας είπε την αλήθεια για την λαθρομετανάστευση, την κλιματική αλλαγή, το Ισλάμ, τον Ομπάμα, την ΕΕ, το Brexit, την Κίνα, το Ιράν, το Ισραήλ, τα ΜΜΕ, τα Social Media, το Lockdown, την υδροξυλοχλωροκίνη, τους Antifa κοκ. Σε ένα παιχνίδι για ρήτορες όπως είναι η πολιτική, ο Δονάλδος αποδείχθηκε όχι μόνο εξαιρετικός ρήτορας, αλλά και εντυπωσιακά αποτελεσματικός σε ό,τι καταπιάστηκε (ρητόν είναι το σαφές — όχι η εύγλωττη αερολογία του Αβραμόπουλου, ούτε η εύγλωττη μπουρδολογία του Βενιζέλου, ούτε η εύγλωττη ασυναρτησία της Κανέλλη). Όσοι θέλουμε να απαλλαγούμε από την πολιτική κηδεμονία των Social Media, την καθημερινή απειλή φίμωσής μας και το ύπουλο deboosting, οφείλουμε να υποστηρίξουμε ενεργά τον Δονάλδο Τράμβιο στην επανεκλογή του (επηρεάζοντας το ελληνικό λόμπι που είναι πανίσχυρο). Έχει απείρως μεγαλύτερη σημασία για την την ηθική υγεία των παιδιών μας η επανεκλογή Δονάλδου Τράμβιου από τα ψευτοδιλήμματα των Ελλαδικών εκλογών.
Οι του τρίπτυχου: πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, θεωρούμαστε από τα ΜΜΕ ηλίθιοι, ξεπερασμένοι και οπισθοδρομικοί αφού δεν καταλαβαίνουμε τα σοβαρά θέματα του «μέλλοντος», τα οποία επιτέλους θα «προάγουν» την ανθρωπότητα: τα «no borders», ο αντιχριστιανισμός και τα «67 φύλα». Ωστόσο στην πραγματικότητα έχουμε καταλάβει από την μία και μοναδική ζωή μας περισσότερα απ' όσα θα καταλάβουν αυτοί στις 100 μετεμψυχώσεις τους.
Συνελόντι ειπείν, ο Δονάλδος Τράμβιος ελκύει οπαδούς που θέλουν να τους βλέπουν οι άλλοι όπως τους βλέπει ο Δονάλδος Τράμβιος: με σεβασμό.
D.Ziamparas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου